တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖဳိးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား ၊ အခန္း ၄ (နုိင္ငံေတာ္ အက်ဥ္းသား)

အပုိင္း ၃

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား

အခန္း ၄

နည္းလမ္းသစ္မ်ား ရွာေဖြျခင္း

တရုတ္ျပည္သည္ ၎၏ ဗဟုိဦးစီး စီမံကိန္းစီးပြါးေရး စနစ္ကုိ စြန္.လႊတ္ျပီး လြတ္လပ္သည့္

ေဈးကြက္စီးပြါးေရး စနစ္သုိ. ေျပာင္းလဲရမည္ဟု မည္ကဲ့သုိ. နိဂုံးခ်ဳပ္ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါသနည္း ။

ေက်ာက္သိနားလည္ လက္ခံလာခဲ့သည့္ အသိတရားက စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ျပည္နယ္

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးတစ္ဦးအျဖစ္ ေက်းလက္ေဒသ မူဝါဒမ်ားကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္စဥ္က ပထမဆုံး

ရရွိလာသည့္ အသိမွာ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြါးေရးသည္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္

စြမ္းေဆာင္ရည္ ညံ့့ဖ်င္းေနျပီး အျမန္ဆုံး ေျပာင္းလဲပစ္ရမည္ဆုိသည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္ ။

၁၉၈၁ ခုနွစ္ အမ်ဳိးသားျပည္သူ.ကြန္ဂရက္တြင္ အစုိးရအဖြဲ. အလုပ္အစီရင္ခံစာကုိ ကြ်န္ေတာ္တင္သြင္းခဲ့သည္။ “လက္ရွိစီးပြါးေရး အေျခအေနနွင့္ စီးပြါးေရးဖြံ.ျဖိဳးမႈ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား” ဆုိသည့္ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ တင္သြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ အစီရင္ခံစာ၌ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖိဳးမႈကုိ ပုိ၍လက္ေတြ.က် ၊ ပုိ၍စြမ္းရည္ထက္ျမက္သည့္ နႈန္းထားျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္နွင့္ ျပည္သူလူထုကို လက္ဆုပ္လက္ကုိင္ျပနုိင္ေသာ ရလာဒ္မ်ားျဖင့္ ပံ့ပုိးေပးရန္ ကြ်န္ေတာ္က အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။

ဤဦးတည္ခ်က္ကုိ အေထာက္အကူျပဳရန္အတြက္ အခ်က္ ၁၀ ခ်က္ပါ စီးပြါးေရးဖြံ.ျဖိဳးမႈ လမ္းညႊန္ခ်က္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။ ဤသည္မွာ နုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာျပီးေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ပထမဆုံးေျပာၾကားသည့္ အားလုံးကို က်ယ္က်ယ္ျပန္.ျပန္. ျခံဳငုံ၍ေျပာသည့္ မိန္.ခြန္းျဖစ္သည္ ။ ၎ကို ထုိစဥ္အခ်ိန္က တခ်ဳိ.လူမ်ားက ကြ်န္ေတာ္၏ “အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စည္းမ်ဥ္း”အျဖစ္ ေခၚေဝၚေျပာဆုိၾကသည္ ။

ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးအျပီး စီခြ်မ္ျပည္နယ္၌ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္ေနစဥ္အတြင္း ကြ်န္ေတာ္သည္ စီးပြါးေရးကုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖင့္ ေလ့လာခဲ့သည္ ။ အသိတရားနွစ္ခု ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲ၌ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖစ္တည္လာခဲ့သည္ ။ တစ္ခုက စီးပြါးေရးကုိ နည္းလမ္းေဟာင္းမ်ားျဖင့္ စီမံခန္.ခြဲျခင္းသည္ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္သည့္နႈန္းထား ရရွိဖုိ.အတြက္ အေပၚယံဆန္လြန္းျပီး ရလာဒ္အားျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ရည္သည္ အလြန္အမင္း နိမ့္က်လြန္းသည့္အခ်က္ျဖစ္သည္ ။ ျပည္သူတုိ.အေနျဖင့္ လက္ေတြ.က်သည့္ ရလာဒ္မ်ား မခံစားရေပ ။ ဒုတိယအခ်က္မွာ စီးပြါးေရးပမာဏမွာ အလြန္တရာ ၾကီးမားလွေသာ္လည္း နည္းလမ္းေဟာင္းမ်ားသည္ ၎၏ အလားအလာအကုန္အစင္ကုိ မရရွိေစနုိင္ခဲ့ေပ ။ နည္းလမ္းေဟာင္းမ်ားကုိ အေျခခံက်က် ေျပာင္းလဲပစ္ရန္အတြက္ ဦးတည္ခ်က္အသစ္တစ္ခု ရွာေဖြဖုိ. လုိအပ္သည္ ။

၁၉၈၁ ခုနွစ္ အစုိးရအဖြဲ. အလုပ္အစီရင္ခံစာ၌ “အဓိက အက်ဆုံးျပႆနာမွာ ထုတ္လုပ္ေရး ၊ ေဆာက္လုပ္ေရး ၊ ျဖန္.ျဖဳးေရးနွင့္ စီးပြါးေရး၏ အျခားေသာ အျခင္းအရာမ်ားတြင္ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို ျဖစ္နုိင္သည့္ နည္းလမ္းအားလုံးျဖင့္ ျမွင့္တင္ရန္ျဖစ္သည္”ဟု ကြ်န္ေတာ္က အဆုိျပဳတင္ျပခဲ့သည္ ။

ထုိ.ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္က တရုတ္ျပည္သူ.သမၼတနုိင္ငံ စတင္တည္ေထာင္စဥ္မွစ၍ စီးပြါးေရးဖြံ.ျဖိဳးမႈျပႆနာမ်ားကုိ ျပန္လည္ေဝဖန္သုံးသပ္ခဲ့သည္ ။ ၁၉၅၂ ခုနွစ္ (ျပည္တြင္းစစ္၏ဒဏ္မွ စီးပြါးေရး ျပန္လည္နလံထူလာသည့္နွစ္)နွင့္ နႈိုင္းယွဥ္လွ်င္ ၁၉၈၀ ခုနွစ္၌ စက္မႈထုတ္ကုန္မွာ ၈.၁ဆ ၊ ဂ်ီဒီပီမွာ ၄.၂ဆနွင့္ မေရႊ.ေျပာင္းနုိင္သည့္ စက္မႈလုပ္ငန္းပုိင္ဆုိင္မႈမွာ ၂၆ဆ တုိးတက္လာခဲ့သည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း ပ်မ္းမွ်စားသုံးမႈမွာမူ ၂ဆမွ်သာ တုိးတက္လာခဲ့သည္ ။ မေရႊ.ေျပာင္းနုိင္သည့္ စက္မႈလုပ္ငန္းပုိင္ဆုိင္မႈမွာ အဆမ်ားစြာတက္လာခဲ့ေသာ္လည္း စက္မႈထြက္ကုန္မွာ ထင္သေလာက္တက္မလာခဲ့ေပ ၊ ဂ်ီဒီပီသည္လည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပင္ တက္မလာခဲ့ေပ ၊ ပ်မ္းမွ်စားသုံးမႈမွာမူ ပုိ၍ပင္နည္းေသးသည္ ။ ဂ်ီဒီပီ တုိးတက္နႈန္းသည္ စုိက္ပ်ဳိးေရးနွင့္ စက္မႈထြက္ကုန္ပမာဏတုိ.ထက္ အဆမ်ားစြာ နိမ့္က်ေနျပီး လူေနမႈအဆင့္အတန္း တုိးတက္မႈသည္လည္း ဂ်ီဒီပီ တုိးနႈန္းထက္ သိသိသာသာပင္ နိမ့္က်ေနသည္ သုိ.ေသာ္ မေရႊ.ေျပာင္းနုိင္သည့္ စက္မႈလုပ္ငန္းပုိင္ဆုိင္မႈကမူ အဆေပါင္းမ်ားစြာ တုိးတက္ခဲ့သည္ ။

ဤအခ်က္က ဘာကိုျပေနသနည္းဆုိေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ စီးပြါးေရးသည္ စြမ္းေဆာင္ရည္ နိမ့္က်လွေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနျခင္းျဖစ္သည္ ။ လူေနမႈအဆင့္အတန္း တုိးတက္မႈသည္ ျပည္သူတုိ.၏ ျဖည့္ဆည္းပံ့ပိုး စုိက္ထုတ္လုိက္သည့္ လုပ္အားတုိ.နွင့္စာလွ်င္ အခ်ဳိးမညီေပ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ စီးပြါးေရးနွင့္ပက္သက္သည့္ အဓိက ျပႆနာမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ျဖစ္ျပီး ထုတ္လုပ္မႈနႈန္း တုိးတက္မႈနွင့္ မပက္သက္ဟု ကြ်န္ေတာ္ယုံၾကည္သည္ ။

ေနာက္ပုိင္း၌ ၁၉၈၂ခုနွစ္ တီယန္ဂ်င္းတြင္ က်င္းပသည့္ တစ္မ်ဳိးသားလုံးဆုိင္ရာ စက္မႈလုပ္ငန္းနွင့္ သယ္ယူပုိ.ေဆာင္ေရး ကြန္ဖရင့္တြင္ ကြ်န္ေတာ္က စီးပြါးေရး စြမ္းေဆာင္ရည္နွင့္ ပက္သက္၍ မိန္.ခြန္းေျပာခဲ့သည္ ။ “ကာလရွည္ၾကာစြာ စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိ လ်စ္လွ်ဴရႈထားျပီး ထုတ္ကုန္ပမာဏနွင့္ တုိးတက္မႈနႈန္း ျမန္ဆန္ေရးကုိ မ်က္ေစ့မွိတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈေၾကာင့္ မျဖစ္နုိင္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားစြာကုိ ျပဳလုပ္မိေစခဲ့ေၾကာင္း ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ ‘စက္မႈလုပ္ငန္းမွ သတင္းေကာင္း ၊ အေရာင္း႒ါနမွ သတင္းဆုိး ၊ ဂုိေဒါင္မ်ား ျပည့္လွ်ံေနျပီး ဘ႑ာေရးက လုိေငြျပ’စသည့္ အေျခအေနကုိ မၾကာခဏပင္ က်ေရာက္သြားတတ္ေၾကာင္း ။ အဆုံး၌ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ ဘဏ္မ်ားသည္ ဤအေပါက္ကို ဖာေထးရန္ ေငြစကၠဴမ်ားကို ရိုက္ထုတ္ရျပီး နုိင္ငံနွင့္ျပည္သူထံသုိ. ဆုိးက်ဳိးမ်ား သယ္ေဆာင္လာေစခဲ့ေၾကာင္း” ကြ်န္ေတာ္က ေထာက္ျပခဲ့သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္က စီးပြါးေရးစြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားေရးကုိ ခ်ဥ္းကပ္နုိင္မည့္ သေဘာတရားကုိ အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။ “လုပ္အားနွင့္ပစၥည္းကရိယာ ရင္းျမစ္အင္အား အနည္းဆုံးကုိ အသုံးျပဳျပီး အမ်ားျပည္သူ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနသည့္ ကုန္စည္မ်ားကုိ ပုထုတ္လုပ္ရမည္”ဟု အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။ ဆုိလုိသည္မွာ အလဟႆျဖဳန္းတီးမႈကုိ တတ္နုိင္သေလာက္ေလွ်ာ့ခ်ျပီး ျပည္သူလူထု၏ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈကုိ ျမွင့္တင္ေပးရန္ျဖစ္သည္ ။ အဓိကအခ်က္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ထုတ္လုပ္လုိက္သည့္ ကုန္ပစၥည္းမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနသည့္ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ရမည္ ။ သုိ.မဟုတ္ပါက ထုတ္လုပ္မႈနႈန္း တုိးတက္သည္ ဆုိျခင္းမွာ အလဟႆျဖဳန္းတီးမႈ ပုိ၍မ်ားရုံမွ်သာျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္ေပလိမ့္မည္ ။ ထုတ္လုပ္မႈနႈန္း တုိးတက္ရုံသက္သက္မွ် အတြက္ကုိသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား အမ်ားအျပား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္ ။ စက္ရုံမ်ားသည္ မည္သူကမွ် ဝယ္ယူလုိျခင္းမရွိသည့္ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကုိ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၾကသည္ ။ ထုိ.ေနာက္ ဤကုန္စည္တုိ.ကုိ ဂုိေဒါင္မ်ားတြင္ သုိေလွာင္ထားလုိက္ၾကျပီးလွ်င္ ေနာက္ဆုံး၌ အမႈိက္အျဖစ္ အဆုံးသတ္သြားေတာ့သည္ ။

စီးပြါးေရး စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိ မည္သုိ.ျမွင့္တင္နုိင္မည္နည္း ။ ျပည္သူအမ်ားအတြက္ သင့္ေတာ္သည့္ ကုန္ပစၥည္းတုိ.ကုိ မည္သုိ.ထုတ္လုပ္မည္နည္း ။ ဤကိစၥနွင့္ပက္သက္၍ နည္းလမ္းေပါင္းမ်ားစြာရွိသည္ သုိ.ေသာ္ အေျခခံအက်ဆုံးမွာ စီးပြါးေရးစနစ္နွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္ ။ အေျဖမွာ စီးပြါးေရးစနစ္၏ တည္ေဆာက္ပုံကုိ ခ်ိန္ညွိယူျပီး စနစ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမည္ျဖစ္သည္ ။ တျခားနည္းလမ္း မရွိေပ ။

စီးပြါးေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကုိ ဤမွ်အထိ စိတ္ဝင္စားျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိယ္ကြ်န္ေတာ္ ဤျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး နည္းလမ္းမ်ားကုိ ရွာေဖြၾကံဆဖို. နွစ္ျမႈပ္ထားရျခင္း၏ အေၾကာင္းမွာ တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရးစနစ္၏ ေရာဂါဆုိးနွင့္ ၎၏အရင္းအျမစ္တုိ.ကုိ နႈတ္ပယ္ပစ္ရန္ ကြ်န္ေတာ္ဆုံးျဖတ္ထားေသာေၾကာင့့့္ျဖစ္သည္ ။ တရုတ္စီးပြါးေရးစနစ္၏ အားနည္းခ်ဳိ.ယြင္းခ်က္မ်ားကုိ မသိနားမလည္ပဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ကြ်န္ေတာ္ ဤမွ်အထိ တုိက္တြန္းမိေကာင္းမွ တုိက္တြန္းမိေပလိမ့္မည္ ။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ မည္သုိ.ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမည္ ဆုိသည္နွင့္ပက္သက္၍ အေစာပုိင္းကာလမ်ားက ကြ်န္ေတာ္၏ နားလည္မႈမ်ားမွာ အမွန္တကယ္ပင္ ခပ္တိမ္တိမ္မွ်သာျဖစ္၍ မေသခ်ာ မေရရာ ဝိုးတဝါးနုိင္လွပါသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္အဆုိျပဳခဲ့သည့္ နည္းလမ္းမ်ားစြာသည္ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားကုိသာ သက္သာေစျပီး အ ေျခခံက်သည့္ ျပႆနာမ်ားကုိ မေျဖရွင္းနုိင္ခဲ့ေပ ။

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး၏ အားနည္းခ်ဳိ.ယြင္းခ်က္မ်ားကုိ အျမစ္ျဖတ္ ဖယ္ရွားပစ္ဖုိ.နွင့္ ပက္သက္၍ ကြ်န္ေတာ္ ေလးေလးနက္နက္ သေဘာေပါက္လာသည့္ အခ်က္တစ္ခုမွာ စနစ္ၾကီးတစ္ခုလုံးကုိ ေဈးကြက္စီးပြါးေရးစနစ္သုိ. ေျပာင္းလဲပစ္ရန္နွင့္ ဓနဥစၥာပုိင္ဆုိင္မႈနွင့္ ပက္သက္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ေျဖရွင္းရန္တုိ.ျဖစ္သည္ ။ ဤအခ်က္ကုိ လက္ေတြ.အေတြ.အၾကံဳမ်ားနွင့္ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ အမွားအယြင္းမ်ားကို ျပဳျပင္ယူရင္းျဖင့္ သိရွိလာျခင္းျဖစ္သည္ ။

သုိ.ေသာ္ အေျခခံက်သည့္ ျပႆနာမွာ မည္သည့္အရာနည္း ။ အစပုိင္း၌ ကြ်န္ေတာ္သိပ္ျပီး ကြဲကြဲျပားျပား နားမလည္ပါ ။ ကြ်န္ေတာ္၏ ေယ်ဘုယ်နားလည္ခ်က္မွာ စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိ ျမႈင့္တင္ရန္သာျဖစ္သည္ ။ ေဘဂ်င္းသုိ. ေရာက္ျပီးေနာက္ပုိင္း၌ ကြ်န္ေတာ္၏ စီးပြါးေရး မူဝါဒသည္ ထုတ္လုပ္မႈစြမ္းအား တစ္ခုတည္းကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ အားထုတ္ရုံ သုိ.မဟုတ္ စီးပြါးေရးဖြံ.ျဖိဳးမႈနႈန္း အျမန္ဆုံးတုိးတက္မႈကုိ အာရုံစုိက္ရုံမွ်သာမက တရုတ္ျပည္သူတစ္ရပ္လုံး သူတုိ.၏ ေပးဆပ္အားထုတ္ခဲ့ရသည့္ လုပ္အားနွင့္အညီ လက္ဆုပ္လက္ကုိင္ျပနုိင္သည့္ ရလာဒ္မ်ား ခံစားၾကရေစရန္လည္း ပါဝင္သည္ ။ ဤအခ်က္မွာ ကြ်န္ေတာ္၏ စမွတ္ျဖစ္သည္ ။ ဖြံ.ျဖိဳးမႈနႈန္း ၂ သုိ.မဟုတ္ ၃ ရာခုိင္နႈန္း ဆုိသည္မွာ ေခတ္ေရွ.ေရာက္ေနသည့္ ဖြံ.ျဖိဳးျပီး အရင္းရွင္နုိင္ငံၾကီးမ်ားအေနျဖင့္ မျဖစ္နုိင္သည့္အခ်က္ျဖစ္သည္ ၊ သုိ.ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ စီးပြါးေရးသည္ ၁၀ ရာခုိင္နႈန္းမွ် တိုးတက္လာစဥ္၌ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ျပည္သူလူထု၏ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမွာ တုိးတက္မလာခဲ့ေပ ။

ဤခ်ဥ္းကပ္နည္းအသစ္ကုိ မည္သုိ.အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမည္ ဆုိသည့္အခ်က္နွင့္ပက္သက္၍ ၾကိဳတင္ၾကံဆထားသည့္ ပုံစံငယ္ေသာ္လည္းေကာင္း စနစ္က်သည့္ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေသာ္လည္းေကာင္း ကြ်န္ေတာ့္တြင္မရွိခဲ့ေပ ။ စီးပြါးေရးစြမ္းေဆာင္ရည္ကုိ ျမႈင့္တင္လုိသည့္ ဆႏၵတစ္ခုတည္းမွ်နွင့္သာ ကြ်န္ေတာ္စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဤခံယူခ်က္သည္ အလြန္အေရးပါသည္ ။ အစမွတ္သည္ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္မားဖုိ.နွင့္ ျပည္သူအမ်ား လက္ေတြ.က်သည့္ ရလာဒ္မ်ား ခံစားရေစရန္ျဖစ္သည္ ။ ဤအခ်က္ကုိ ပန္းတုိင္အျဖစ္ထားရွိ၍ စမ္းသပ္ရွာေဖြမႈေပါင္းမ်ားစြာ ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး ေနာက္ဆုံး၌ သင့္ေတာ္သည့္ နည္းလမ္းကုိ ေတြ.ရွိလာခဲ့သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚသုိ. ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေရာက္ရွိလာခဲ့သည္ ။

(ေက်ာက္က်ိယန္၏ Prisoner of the State စာအုပ္မွ Part 3, Chapter 4 Finding a New Approach ကို ဘာသာျပန္ဆုိထားျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။)

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား ၊ အခန္း ၃ (နုိင္ငံေတာ္အက်ဥ္းသား)

အပိုင္း ၃

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား

အခန္း ၃

ျပင္ပကမၻာသုိ. နာက်င္စြာ တံခါးဖြင့္ျခင္း

တရုတ္ေခါင္းေဆာင္တုိ.သည္ အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားစြာကုိ ကမ္းရုိးတန္းတစ္ေလွ်ာက္၌

တည္ေထာင္ျပီး ေဈးကြက္စီးပြါးေရးကုိ စမ္းသပ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည္ ။ ဤသုိ.ေသာ

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ဳိးကုိ ေဒသအနည္းငယ္၌သာ ကန္.သတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းျဖင့္

တရုတ္ျပည္၏ လစ္ဘရယ္သမားတုိ.သည္ ဤလစ္ဘရယ္မူဝါဒတုိ. အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းအေပၚ

နုိင္ငံလုံးအနွံ. ကန္.ကြက္ပိတ္ဆုိ. ေနွာင့္ယွက္မႈမ်ား ေပၚေပါက္လာေစနုိင္သည့္

ေပးဆပ္ျခင္းမ်ားလွသည့္ နုိင္ငံေရးစကားစစ္ထိုးပြဲမ်ားကုိ ေရွာင္လႊဲနုိင္ခဲ့ၾကသည္ ။

သုိ.ေသာ္လည္း အထူးစီးပြါးေရးဇုန္တုိ.သည္ အရင္းရွင္တုိ.က်က္စားသည့္ နယ္ေျမတစ္ခု

ျဖစ္လာေသာအခါ ခ်န္ယန္းက “စီးပြါးေရး ရာဇဝတ္မႈမ်ားကုိ အျပင္းအထန္

ဆန္.က်င္တုိက္ဖ်က္ၾက”ဟူသည့္ လႈပ္ရွားမႈျဖင့္ ျပန္လည္တုိက္ခုိက္လာသည္ ။ ေက်ာက္နွင့္

ဟူေယာင္ဘန္းတုိ.အေနျဖင့္ ဩဇာတိကၠမ ၾကီးမားလွသည့္ ပါတီဝါရင့္ၾကီးကုိ ရပ္တန္.သြားေစရန္

အင္အားမဲ့သကဲ့သုိ. ခံစားၾကရသည္ ။

ျပင္ပကမၻာသုိ. တရုတ္ျပည္ တံခါးဖြင့္လုိက္သည့္ အေစာပုိင္းကာလမ်ားအတြင္း၌

တျခားထိပ္တုိက္ေတြ.မႈမ်ားလည္း ရွိခဲ့ေသးသည္ ။ ဥပမာအားျဖင့္ ဟိုင္နန္ကြ်န္းမွ ေျမကြက္တစ္ခုကုိ

နုိင္ငံျခားကုမၸဏီတစ္ခုအား ငွါးရမ္းမည့္ အစီအစဥ္သည္ ၾကီးမားသည့္ ျငင္းခုန္မႈမ်ား

ေပၚေပါက္လာေစခဲ့သည္ ။ လူမ်ားစြာက ဤသုိ.ေသာ သေဘာတူညီမႈမ်ဳိးသည္ တရုတ္ျပည္၏

အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္မႈကုိ ထိခုိက္ေစသည္ဟု ကန္.ကြက္ေဆြးေႏြးၾကသည္ ။ ေနာက္ဆုံးတြင္

ေက်ာက္က တိန္.ေရွာင္ပင္းအား ဤသေဘာတူညီမႈအတြက္ ဘာမွ်စုိးရိမ္ဖြယ္ရာမရွိေၾကာင္း

ေျပာဆုိသိမ္းသြင္းနုိင္ခဲ့သည္ ။

ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္းသည္ တံခါးဖြင့္ စီးပြါးေရးမူဝါဒမ်ားနွင့္ ပက္သက္၍ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ မ်ားစြာရွိျပီး သူနွင့္ တိန္.ေရွာင္ပင္း၏ ကြာျခားမႈမ်ားမွာ အေတာ္သိသာသည္ ။

အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးကုိ တိန္.ေရွာင္ပင္းက အဆုိျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ သူက ဂြမ္ေဒါင္းျပည္္နယ္အတြင္း ရွန္ဇန္းနွင့္ဇူဟုိင္း ၊ ဖူက်င့္ျပည္နယ္အတြင္း ရွာမင္း ေဒသတုိ.ကုိ ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးခဲ့ျပီး ေနာက္ပုိင္း၌ တျခားေဒသတုိ.ကုိလည္း တုိ.ခ်ဲ.ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ ။ ခ်န္ယန္းသည္ အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားကုိ အျမဲပင္ ကန္.ကြက္ခဲ့သည္ ။ သူသည္ ဤဇုန္မ်ားသုိ. ဘယ္တုန္းကမွ ေျခမခ်ခဲ့ေပ ။ သူသည္ အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားသုိ. ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေစလႊတ္ခဲ့ေၾကာင္း ၊ ပထမ၌ သူတုိ.က အပ်က္သေဘာျဖင့္ အစီရင္ခံၾကေၾကာင္း ၊ သုိ.ေသာ္ေနာက္ပုိင္းတြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ အစီရင္ခံၾကေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ျပန္လည္ ၾကားသိရသည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း သူသည္ အျမဲတမ္းပင္ သံသယရွိေနျပီး ကန္.ကြက္ခဲ့သည္ ။

၁၉၈၁ ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာလ၌ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ျပည္နယ္နွင့္ ေဒသဆုိင္ရာ ပါတီအတြင္းေရးမႈးမ်ား တက္ေရာက္သည့္ အစည္းအေဝးနွင့္ ေႏြဦးပြဲေတာ္အတြင္း သူနွင့္အတူ ခရီးထြက္ခဲ့သည့္ စီမံကိန္းေရးဆြဲေရးေကာ္မရွင္မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားနွင့္ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးမႈမ်ား၌ အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ား၏ ပင္မဦးစားေပး ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စမ္းသပ္ေရးနွင့္ ေလ့လာေရးျဖစ္ေၾကာင္း ခ်န္ယန္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားကုိ ေနာက္ထပ္မတုိးခ်ဲ.နုိင္ေတာ့ေၾကာင္းနွင့္ ၎တုိ.၏ ဆုိးက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ားကုိ မွတ္သားထားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူကေျပာၾကားခဲ့သည္ ။

မူလက ရွန္ဟုိင္းနွင့္ ဇီက်န္းျပည္နယ္ အပါအဝင္ ကမ္းရုိးတမ္းတစ္ေလွ်ာက္၌ အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ား ပုိ၍တည္ေဆာက္ဖုိ.ျဖစ္သည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း ထုိေဒသမ်ားသည္ အထူးဇုန္မ်ား တည္ေထာင္ဖုိ. မဟုတ္ေၾကာင္း ခ်န္ယန္းကေျပာသည္ ။ ဤေဒသသည္ အခြင့္အေရးသမား အမ်ားအျပား ရိွသည္ဟု နာမည္ၾကီးသည့္ ေဒသျဖစ္ေၾကာင္း ၊ အခြင့္အေရး အနည္းငယ္ ေပးလုိက္ရုံနွင့္ပင္ သူတုိ.၏ ေျပာင္ေျမာက္သည့္ ကြ်မ္းက်င္မႈမ်ားျဖင့္ ေလွာင္အိမ္ထဲမွ ထြက္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်န္ယန္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ တိန္.လီက်န္၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ရွိသည့္ အတြင္းဝန္မ်ား သုေတသနရုံးကလည္း အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားသည္ “နုိင္ငံျခား အထူးအခြင့္အေရးဇုန္မ်ား”အျဖစ္ က်ဆင္းဆုတ္ယုတ္ေနျပီဟု သက္ေသျပနုိင္မည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ရွာေဖြစုေဆာင္းေနခဲ့သည္ ။ ခ်န္ယန္းနွင့္ တိန္.လီက်န္တုိ.၏ ဩဇာလႊမ္းမႈေၾကာင့္ တစ္ၾကိမ္တြင္ ဤေဝဖန္ခ်က္မ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္.ျပန္. ပ်ံ.နွံ.သြားခဲ့သည္ ။

နုိင္ငံျခားရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈနွင့္ ပက္သက္၍မူ ခ်န္ယန္းသည္ တိန္.ေရွာင္ပင္းနွင့္ လုံးဝပင္သေဘာထား ကြဲလြဲသည္ ။ တိန္.ေရွာင္ပင္းက ပမာဏၾကီးမားသည့္ နုိင္ငံျခားရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈမ်ားကုိ လက္ခံယုံၾကည္သည္ ။ တရုတ္ျပည္ကဲ့သုိ.ေသာ စီးပြါးေရးဖြံ.ျဖိဳးဆဲ နုိင္ငံတစ္နုိင္ငံအေနျဖင့္ နုိင္ငံျခားရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈ မပါပဲ တာထြက္ေကာင္းလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု သူကယုံၾကည္သည္ ။ သူက အဓိကက်ျပီး အေရးပါသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကိုသာ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းျပီး မည္ကဲ့သုိ. ေျဖရွင္းရမည္စသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကုိမူ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းမရွိေပ ။ သူက အထူးဦးစားေပးေခ်းေငြ ၊ ပုံမွန္ေခ်းေငြ ၊ ဖက္စပ္လုပ္ငန္း စသည္တုိ.အားလုံးကုိ ေထာက္ခံအားေပးခဲ့သည္ ။ ခ်န္ယန္းကမူ နုိင္ငံျခားရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈမ်ားကုိ သတိၾကီးစြာထားသည္ ။ ရွန္ဟုိင္း-ေဗာက္စ္ဝက္ဂ်န္ ဖက္စပ္ကုမၸဏီ ဖုိင္တြဲသည္ သူ၏ရုံးခန္း၌ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေသာင္တင္ေနခဲ့ျပီး ေနာက္ဆုံးတြင္မွ သူ၏ခြင့္ျပဳခ်က္ ရရွိခဲ့သည္ ။

ခ်န္ယန္းက နုိင္ငံျခားတုိက္ရုိက္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈသည္ တရုတ္ျပည္ ဖြံ.ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ အေျဖမဟုတ္ဟု ယုံၾကည္သည္ ။ သူက နုိင္ငံျခား အရင္းရွင္မ်ားသည္ ပုံမွန္အက်ဳိးအျမတ္မွ်ကုိသာ ရွာေဖြသည္မဟုတ္ပဲ “ထပ္ဆင့္အက်ဳိးအျမတ္”ကုိလည္း ရယူလုိေၾကာင္း မၾကာခဏ ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ နုိင္ငံျခားတုိက္ရုိက္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈမွ မည္သည့္အက်ဳိးအျမတ္မွ် ရရွိနုိင္မည္မဟုတ္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္သည္ ။ သူက ဂူမူ (သူသည္ နုိင္ငံျခားကုန္သြယ္မႈနွင့္ စီးပြါးေရးရာ တာဝန္ခံျဖစ္သည္)ကုိ သတိၾကီးၾကီးထားဖုိ. မၾကာခဏ သတိေပးခဲ့သည္ ။ နုိင္ငံျခား အဖြဲ.အစည္းမ်ားမွ တရုတ္ျပည္သုိ.ေပးသည့္ အထူးဦးစားေပးေခ်းေငြမ်ားမွာ စက္ယႏၱရားမ်ား ဝယ္ယူဖုိ.ျဖစ္ေၾကာင္း သူကေျပာသည္ ။ ၎တုိ.မွာ အထူးဦးစားေပးအသြင္ ေဆာင္ေသာ္လည္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ (နုိင္ငံျခားကုမၸဏီမ်ား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္) ကုန္စည္မ်ား တင္ပုိ.ရန္ျဖစ္ျပီး ေလွ်ာ့ခ်ေပးထားသည့္ အတုိးနႈန္းသည္ ကုန္စည္ေရာင္းခ်သည့္ အျမတ္ေငြထဲတြင္ ထည့္ေဆာင္းထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဤကဲ့သုိ.ေသာ ေခ်းေငြမ်ားကုိ ေခ်းယူရာ၌ ကြ်န္ေတာ္တုိ.မွာ လြတ္လပ္စြာ မေရြးခ်ယ္နုိင္ပဲ သတ္မွတ္ထားသည့္ ကုန္စည္ကုိသာ ဝယ္ယူရသည္ ။ သုံးစြဲမႈနွင့္ပက္သက္၍ ကန္.သတ္ခ်က္မထားသည့္ နုိင္ငံျခားတုိက္ရုိက္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈမ်ားသည္ အတုိးနႈန္းျမင့္မားျပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ. မတတ္နုိင္ေပ ။

ဖက္စပ္ကုမၸဏီမ်ားနွင့္ပက္သက္လွ်င္လည္း သူက ေဝဖန္ခဲ့သည္ ။ ခ်န္ယန္း၏ အေတြးအေခၚမ်ားမွာ လီနင္၏ “နယ္ခ်ဲ.ဝါဒ” ဆုိသည့္က်မ္းတြင္ ပါရွိသည့္ “ဘ႑ာအရင္း” ဆုိသည့္ ေဖာ္ျပခ်က္ကုိ အစြဲၾကီးေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ထင္သည္ ။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး စတင္ျပီးေနာက္ပုိင္း၌ သူသည္ လီနင္၏ “နယ္ခ်ဲ.ဝါဒ” ကုိ ျပန္လည္ ဖတ္ရႈျပန္သည္ ။ လီနင္၏ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ မွန္ကန္ေနဆဲျဖစ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ ယခုခ်ိန္ထိတုိင္ နယ္ခ်ဲ.ဝါဒ ေခတ္ကာလအတြင္း၌ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သူတစ္ခါ ေျပာခဲ့ဖူးသည္ ။

“စီးပြါးေရး ရာဇဝတ္မႈမ်ားကုိ အျပင္းအထန္ ဆန္.က်င္တုိက္ဖ်က္ၾက”လႈပ္ရွားမႈကုိ္ ၁၉၈၂ ခုနွစ္ ဇန္နဝါရီလအတြင္း ကမ္းရုိးတန္းေဒသမ်ား၌ စတင္ခဲ့သည္ ။ ၎သည္ ဗဟုိေကာ္မတီနာမည္ျဖင့္ အေရးၾကီးနႈိးေဆာ္စာတစ္ေစာင္ ေပးပုိ.ရာမွ စတင္ခဲ့ျပီး အလြန္ၾကီးမားသည့္ ဂယက္ရုိက္မႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ ။ ထုိစဥ္က ကြ်န္ေတာ္သည္ ဇီက်န္းျပည္နယ္သုိ. ေရာက္ရွိေနခဲ့သည္ ။ လႈပ္ရွားမႈသည္ ဂြမ္ေဒါင္းျပည္နယ္အတြင္း ေမွာင္ခုိလုပ္ငန္းမ်ားအေၾကာင္း ဗဟုိစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မရွင္သုိ.တင္ျပခဲ့သည့္ အစီရင္ခံစာကုိ တုံ.ျပန္ေျဖရွင္းရာမွ စတင္ခဲ့ေၾကာင္း ေနာက္ပုိင္း၌ ကြ်န္ေတာ္ၾကားသိခဲ့ရသည္ ။

အစီရင္ခံစာ၌ ခ်န္ယန္းက “မိုးၾကိဳးပစ္သကဲ့သုိ. ျပင္းထန္၍ ျပတ္သားခုိင္မာေသာ တုိက္ခုိက္မႈ”မ်ဳိးျဖင့္ အေရးယူရန္ မွတ္ခ်က္ေရးခဲ့သည္ ။ ထို.ေနာက္၌ ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမႈး ဟူေယာင္ဘန္းက သဘာပတိအျဖစ္ၾကီးမႈး၍ အတြင္းဝန္မ်ား အစည္းအေဝးက်င္းပခဲ့ျပီး အေရးၾကီး နႈိးေဆာ္စာကုိ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္ ။ မတ္လအတြင္း ေဘဂ်င္းသုိ. ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေရာက္အျပီး၌ ဗဟုိေကာ္မတီသည္ ဂြမ္ေဒါင္းနွင့္ ဖူက်င္းျပည္နယ္တုိ.နွင့္ပက္သက္သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့၍ အစည္းအေဝးမွတ္တမ္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကုိ တစ္နုိင္ငံလုံးသုိ. ျဖန္.ခ်ိခဲ့ျပီး တျခားေဒသမ်ားကုိ မွတ္တမ္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္၏ အနွစ္သာရမ်ားနွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့သည္ ။ ဧျပီလအတြင္း၌ ဗဟုိေကာ္မတီနွင့္ နုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီတုိ.က “ျပင္းထန္ေသာ စီးပြါးေရး ရာဇဝတ္မႈမ်ားကုိ အျပင္းအထန္ ဆန္.က်င္သည့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္”ဆုိသည့္ စာတမ္းကုိ ျဖန္.ခ်ိခဲ့သည္ ။

၁၉၈၁ ခုနွစ္အတြင္းက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ အသစ္အဆန္းျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္ ။ ကမ္းရုိးတန္းေဒသမ်ားကုိ ရည္ရြယ္ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ဤနုိင္ငံလုံးအနွံ. လႈပ္ရွားမႈသည္ ၎တုိ.ကုိ မ်ားစြာမွပင္ အထိနာေစခဲ့သည္ ။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက စီးပြါးေရးကုိ ျပန္လည္အသက္ဝင္လာေစခဲ့သလုိ ေမွာင္ခိုလႈပ္ရွားမႈ ၊ ေဈးကစားမႈ ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈနွင့္ နုိင္ငံပုိင္ပစၥည္း အလြဲသုံးစားျပဳ ခုိးယူမႈတုိ.ကုိလည္း ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း ၎တုိ.ကုိ ကိစၥတစ္ခုခ်င္းအေပၚ အေျခခံ၍သာလွ်င္ ေျဖရွင္းသင့္သည္ ။

ထုိ.အစား ျပႆနာ၏ အတုိင္းအဆကုိ ပုိမိုခန္.မွန္းတြက္ခ်က္ခဲ့ျပီး က်ဳိးေၾကာင္းမဆီေလ်ာ္သည့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ ခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္ ။ စီးပြါးေရးဖြံ.ျဖိဳးမႈကုိ လႈံ.ေဆာ္နႈိးဆြေပးရန္ ရည္ရြယ္ျပီး စည္းမ်ဥ္းကန္.သတ္ခ်က္တုိ.ကုိ ေျဖေလွ်ာ့ေပးျခင္းနွင့္အတူ ယွဥ္တြဲပါလာခဲ့သည့္ ေရွာင္လႊဲ၍မရနုိင္သည့္ အေျခအေနမ်ားကုိ “ဝန္းက်င္အေျခအေနသစ္မ်ားအတြင္းမွ လူတန္းစားတုိက္ပြဲ၏ အေရးၾကီးသည့္ သရုပ္သကန္မ်ား” ၊ “လူတန္းစား ရန္သူမ်ားမွ ပ်က္စီးယုိယြင္းေနသည့္ အရင္းရွင္အေတြးအေခၚမ်ားကုိ အသုံးျပဳျပီး ကြ်နု္ပ္တုိ.၏ စနစ္အား အဖ်က္အေမွာင့္ တုိက္စားျခင္း၏ အက်ဳိးရလာဒ္မ်ား” စသည္ျဖင့္ စြပ္စြဲတံဆိပ္တပ္ခဲ့ၾကသည္ ။

“လူဇြာဆန္သည့္ ေနထုိင္မႈပုံစံမ်ား ျမင့္တက္လာသည္”ဟုလည္း ေဖာ္ျပထားေသးသည္ ။ ထုိ.အျပင္ “ယေန.မွစ၍ ပ်က္စီးယုိယြင္းေနသည့္ ဘူဇြာအေတြးအေခၚမ်ား၏ လႈိက္စားမႈအား ဆန္.က်င္တုိက္ဖ်က္ေရးကို အားသစ္ေလာင္း ဆင္ႏႊဲသြားမည္” ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ျဖစ္စဥ္အတြင္း၌ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ သန္.ရွင္းစင္ၾကယ္ေရးကုိ ဦးစားေပး ေဖာ္ေဆာင္သြားမည္” စသည္ျဖင့္လည္း အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။

ဤသုိ.ေသာ တံဆိပ္တပ္စြပ္စြဲမႈမ်ားနွင့္ လႈပ္ရွားမႈကုိ ျပဳလုပ္ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ နည္းလမ္းတုိ.သည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနွင့္အတူ ေပၚထြက္လာခဲ့သည့္ အေျခအေနမ်ားကုိ မ်ားစြာအက်ဳိးသက္ေရာက္ခဲ့သည္ ။ ဂြမ္ေဒါင္းနွင့္ တျခားကမ္းရုိးတန္းေဒသမ်ားမွ ေမွာင္ခုိလုပ္ငန္းမ်ားကုိ အလြန္အက်ဴး တုံ.ျပန္ခဲ့ျခင္းသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနွင့္ စီးပြါးေရးဖြံ.ျဖိဳးမႈ လႈံ.ေဆာ္နႈိးဆြေရး အစီအစဥ္မ်ားအေပၚ ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္း၏ ကန္.ကြက္မႈနွင့္ သံသယၾကီးမားမႈမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။ ၎တုိ.ကို အႏၱရာယ္ၾကီးမားသည့္ မူဝါဒမ်ားျဖစ္သည္ဟု သူကယုံၾကည္သည္ ။

စီးပြါးေရး ရာဇဝတ္မႈမ်ားကုိ ဆန္.က်င္တုိက္ဖ်က္သည့္ လႈပ္ရွားမႈကုိ အဆုိျပဳခဲ့စဥ္က အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားသည္ “စီမံကိန္းစီးပြါးေရးသည္ အဓိကဦးစားေပးျဖစ္ျပီး ေဈးကြက္ထိန္းညွိေရးသည္ အရံအစီအစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း”ကုိ စြဲျမဲစြာ ခံယူထားရမည္ဟု ေၾကျငာခဲ့သည္ ။ ဤအခ်က္မွာ အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားကုိ အဓိပၸါယ္မဲ့သြားေစမည္ျဖစ္သည္ ။ သူ(ခ်န္ယန္း)က နုိင္ငံျခားကုန္သြယ္မႈတြင္ ဗဟုိ၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကုိ တုိးျမႈင့္ရန္လည္း ေၾကျငာခဲ့သည္ ။ နုိင္ငံေတာ္မွ သတ္မွတ္ထားသည့္ ကမၸဏီမ်ား မပါပဲနွင့္ မည္သည့္ကုန္သြယ္မႈ သုိ.မဟုတ္ မည္သည့္စီးပြါးေရး လႈပ္ရွားမႈမွ် မျပဳလုပ္ရန္နွင့္ နုိင္ငံျခားကုန္သြယ္မႈ အားလုံးသည္ တရားဝင္ စည္မ်ဥ္းစည္းကမ္း လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားကုိ လုိက္နာရမည္ဟု ေၾကျငာခဲ့သည္ ။ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားသုိ. ခ်ေပးထားသည့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္တခ်ဳိ. ျပန္လည္နုတ္ယူခံလုိက္ရသည္ ။ သူက နုိင္ငံေတာ္အတြက္ မျဖစ္မေန ဝယ္ယူရမည့္ စုိက္ပ်ဳိးေရးနွင့္ ေက်းလက္ေဒသ ထြက္ကုန္မ်ား၏ အခ်ဳိးအစားကုိ တုိးျမႈင့္ျပီး တန္ဖိုးၾကီးကုန္စည္မ်ား ဝယ္ယူမႈကုိ ေလွ်ာ့ခ်ဖုိ. လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ာကုိလည္း ခ်မွတ္ေပးခဲ့သည္ ။ ထုိ.အျပင္ ကမ္းရုိးတန္းေဒသမ်ားမွ အလုပ္သမားတုိ.၏ ေဘာနပ္စ္ကုိလည္း ကုန္းတြင္းပုိင္း ျပည္နယ္မ်ားရွိ အလုပ္သမားတုိ.၏ လစာထက္ အနည္းငယ္မွ်သာ ပုိေပးဖုိ. ကန္.သတ္ခ်က္ကုိလည္း သူက အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။

စီးပြါးေရး ရာဇဝတ္မႈမ်ားကုိ ဆန္.က်င္သည့္ လႈပ္ရွားမႈသည္ စီးပြါးေရး ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ားကုိ ေလွ်ာ့ခ်ေပးေရးကုိ ဆန္.က်င္သည့္ လႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းသြားခဲ့သည္ ။ ၎သည္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားသုိ. ခ်ေပးထားသည့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္တခ်ဳိ.ကုိ ျပန္လည္သိမ္းယူသြားသည္ ။ ဂြမ္ေဒါင္းနွင့္ ဖူက်န္းျပည္နယ္မ်ားတြင္ အထူးဦးစားေပးနွင့္ ေျပာင္းလြယ္ျပဳလြယ္သည့္ မူဝါဒမ်ားခ်မွတ္ေပးဖုိ. ခြင့္ျပဳခ်က္မွာ အကုန္လုံးလုိလုိ တစ္စစီျပိဳက်သြားသည္ ။

ခ်န္ယန္းသည္ ဤအေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚလာျခင္းအတြက္ အဓိက အခန္းက႑မွ ပါဝင္ခဲ့သည္ ။ ျပႆနာကုိ မီးေမႊးေပးလုိက္သည္မွာ ဗဟိုစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မရွင္၏ အစီရင္ခံစာျဖစ္သည္ ၊ သုိ.ေသာ္လည္း ခ်န္ယန္း၏ လမ္းညႊန္မႈမပါပဲ ဤသုိ.ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိး ေပၚေပါက္လာမည္မဟုတ္ပါ ။ ဟူက်ားမူ(ေရွးရုိးစြဲ ေပၚလစ္ဗ်ဴရုိ အဖြဲ.ဝင္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး ေမာ္စီတုန္း၏ အတြင္းေရးမႈးလုပ္ခဲ့ဖူးသူ)သည္လည္း ထိခုိက္နစ္နာေအာင္ လုပ္ခဲ့သည့္ အခန္းမွ ပါဝင္ခဲ့သည္ ။

တိန္.ေရွာင္ပင္းကမူ ျပႆနာ၏ ေလးနက္မႈကုိ သိေကာင္းမွသိပါလိမ့္မည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သူသည္ တစ္ဖက္တြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ စီမံခန္.ခြဲဖုိ. ၾကိဳးစားေနျပီး တျခားတစ္ဖက္တြင္မူ စီးပြါးေရး ရာဇဝတ္မႈမ်ားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ဖုိ. အားထုတ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။ ဤလႈပ္ရွားမႈသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ တစ္ခုလုံးကုိ မည္မွ်ထိခုိက္ေစေၾကာင္း သူသတိျပဳမိပုံမရေပ ။ ေယာင္ဘန္းနွင့္ ကြ်န္ေတာ္ ၂ ေယာက္စလုံးမွာ အင္အားမဲ့သည့္နွယ္ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနၾကသည္ ။ အေရးၾကီးနႈိးေဆာ္စာကုိ ေယာင္ဘန္းသဘာပတိလုပ္သည့္ အတြင္းဝန္မ်ားအစည္းအေဝးမွ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း သူသည္ အမိန္.တစ္ခုကို လုိက္နာအေကာင္အထည္ေဖာ္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္ ။

ဂြမ္ေဒါင္းနွင့္ ဖူက်န္းျပည္နယ္တုိနွင့္ပက္သက္သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ၂ ေယာက္ ဦးေဆာင္က်င္းပခဲ့ျပီး အစည္းအေဝး၌ မိန္.ခြန္းေျပာခဲ့ေသာ္လည္း တကယ္တမ္း၌မူ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ ေနွာင္ၾကိဳးျဖင့္ ခ်ည္ေနွာင္ခံထားရျခင္းျဖစ္သည္ ။ အစည္းအေဝး၌ ျပည္နယ္ ၂ ခုစလုံးမွ ရဲေဘာ္မ်ားက အၾကီးအက်ယ္ စုိးရိမ္မႈကုိ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္ ။ ဤသုိ.ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးက အထူးဦးစားေပးနွင့္ ေျပာင္းလြယ္ျပင္လြယ္ မူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ. ခက္ခဲသြားေစလိမ့္မည္ဟု သူတုိ.က ယုံၾကည္ၾကသည္ ။ တစ္ဖက္၌ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ၂ ဦးသည္ သူတုိ.အား ဗဟုိေကာ္မတီမွ ခ်မွတ္လိုက္သည့္ နႈိးေဆာ္စာကုိ လက္ခံလုိက္နာၾကဖုိ. ေျဖာင္းဖ်သိမ္းသြင္းရျပီး တျခားတစ္ဖက္တြင္မူ ကမ္းရုိးတန္းေဒသမ်ားသုိ. ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက ေဆာင္ၾကဥ္းေပးလာသည့္ အေျခအေနေကာင္းမ်ားအေပၚ ဆိုးက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ား နည္းနုိင္သမွ် နည္းသြားေစေရးအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္ကုိ ကာကြယ္ဖုိ. ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္းအား တတ္နုိင္သမွ် ေျဖာင္းဖ်စည္းရုံးဖုိ. လုိအပ္ေပသည္ ။

အစည္းအေဝး၌ ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္းက ဂြမ္ေဒါင္းျပည္နယ္ ပါတီေကာ္မရွင္အတြင္းေရးမႈး ရန္ဇန္းက်ိအား ရာထူးမွ ဖယ္ရွားပစ္ဖုိ. အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။ သူက ဂြမ္ေဒါင္းနွင့္ ဖူက်န္း ကဲ့သုိ.ေသာ ေဒသမ်ား၌ ရန္ဇန္းက်ိလုိ “ပါးနပ္လြန္းသည့္လူမ်ား” မရွိသင့္ပဲ ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္သူမ်ဳိးကသာလွ်င္ ဦးေဆာင္သင့္ေၾကာင္း ခ်န္ယန္း၏ စကားျဖင့္ေျပာရပါက “နႈတ္မရနုိင္သည့္သံမႈိကဲ့သုိ. ခုိင္မာသည့္သူမ်ဳိး”ကသာ ဦးေဆာင္သင့္ေၾကာင္း သူကယုံၾကည္သည္ ။

ေယာင္ဘန္းနွင့္ကြ်န္ေတာ္က ေနာက္ဆုံး၌ ခ်န္ယန္းအေလွ်ာ့ေပးသြားသည္အထိ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းပန္ခဲ့ရသည္။ အေၾကာင္းတစ္ခုမွာ တုိေတာင္းလွသည့္ အခ်ိန္အတြင္း၌ သူ.ကုိအစားထုိးနုိင္မည့္ သင့္ေလ်ာ္သည့္သူ မေတြ.နုိင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။ သူ.ေနရာကုိ အစားထုိးရန္ ခ်န္ယန္းအဆုိျပဳသူတစ္ေယာက္မွာ က်န္းမာေရး မေကာင္းသျဖင့္ ေနာက္ဆုံး၌ သူအေလွ်ာ့ေပးလုိက္ရသည္ ။

အခ်ိန္ ၁ နွစ္ေက်ာ္မွ် ၾကာျမင့္ခဲ့သည့္ ဤလႈပ္ရွားမႈသည္ ျပႆနာမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္ ။ လုပ္ရင္းကုိင္ရင္းမွ မွားယြင္းမိသည့္ အမွားအယြင္းမ်ား ၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကုိ ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ အေရးယူသည္ ။ ရာဇဝတ္မႈ မက်ဴးလြန္ပဲ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းမ်ား ၊ ေသးငယ္သည့္ ဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားအတြက္ ျပင္းထန္သည့္ အျပစ္ေပး အေရးယူမႈမ်ား ေျမာက္မ်ားစြာ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ ။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၏ အက်ဳိးရလာဒ္အျဖစ္ မူလကရႈျမင္ခဲ့သည့္ အေျခအေနမ်ားကို ေခါင္းပုံျဖတ္ အျမတ္ၾကီးစားမႈနွင့္ အလြဲသုံးစားမႈအျဖစ္ မွတ္ယူခဲ့ၾကသည္ ။

ဥပမာအားျဖင့္ သူတုိ.၏ အားလပ္ခ်ိန္တြင္ ကုိယ္ပုိင္အလုပ္လုပ္သည့္ သုိ.မဟုတ္ တျခားအခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္လုပ္သည့္ နုိင္ငံပုိင္စုေပါင္းလုပ္ငန္းမွ ကြ်မ္းက်င္သူ ပညာရွင္လုပ္သား ၊ ျပည္ပသုိ. ကုန္စည္တင္ပုိ.ေရာင္းခ်ရာမွ ပုိလွ်ံသည့္ နိုင္ငံျခားေငြကုိ အသုံးျပဳသည့္ သုိ.မဟုတ္ တျခားေငြေၾကးျဖင့္ ဖလွယ္ျခင္းျပဳလုပ္သည့္ အဖြဲ.အစည္းမ်ား ၊ အစုိးရအဝယ္ေတာ္မ်ားနွင့္ သူတုိ.၏ ကုန္သြယ္ဖက္မ်ားၾကားတြင္ သုံးစြဲသည့္ လူမႈေရးအသုံးစားရိတ္မ်ား စသည္တုိ.အားလုံးကုိ ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ မွတ္ယူခဲ့သည္ ။ လူမ်ားစြာကုိ မွားယြင္းစြာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ခဲ့သည္ ။ ေနာက္ပုိင္း၌ ဤအမႈမ်ားကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္ခဲ့ျပီး သူတုိ.၏ ဂုဏ္သိကၡာကုိ ျပန္လည္အသိအမွတ္ျပဳ အဖတ္ဆယ္ေပးခဲ့ရသည္ ။

ဤလုပ္ရပ္တုိ.က လူအမ်ားအား ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအေပၚ သံသယဝင္ေစခဲ့သည္ ။ မည္သည္တုိ.ကုိ ခြင့္ျပဳ၍ မည္သည္တုိ.ကို ခြင့္မျပဳေၾကာင္း သူတုိ.မေဝခြဲတတ္ေတာ့ေပ ။ စီးပြါးေရးနယ္ပယ္အတြင္း အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ရဲေဘာ္တခ်ဳိ.သည္ မည္သည့္လုပ္ရပ္မွ် မလုပ္ခင္ အေျခအေနကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ရသည္ ။ တခ်ဳိ.အဝယ္ေတာ္မ်ားနွင့္ အေရာင္းသမားတုိ.က လေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ခရီးထြက္ရမည္ကို ျငင္းဆန္လာၾကသည္ ။

ဗဟုိေကာ္မတီမွ ထုတ္ျပန္သည့္ နႈိးေဆာ္စာ၏ ရလာဒ္အျဖစ္ သူတုိ.၏ ေရွးရိုးစြဲ အယူအဆမ်ားကို ဖက္တြယ္ထားျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအေပၚ မသက္မသာျဖစ္ေနသည့္ နုိင္ငံတစ္ဝွမ္းရွိ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး အဖြဲ.အစည္းမ်ားမွလူမ်ားသည္ စက္ရုံမ်ား ၊ လုပ္ငန္း႒ါနမ်ားသုိ. အၾကိမ္ၾကိမ္ သြားေရာက္စုံစမ္းစစ္ေဆးခဲ့ျပီး လုပ္ငန္းကုိင္ငန္းမ်ားကို ၾကီးမားစြာ ဒုကၡေရာက္ေစခဲ့ၾကသည္ ။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္မ်ားစြာ ရပ္တန္.သြားခဲ့သည္။

၁၉၈၈ ခုနွစ္ ေဆာင္းဦးေပါက္ရာသီတြင္ ဟုိင္နန္ကြ်န္းရွိ ယန္ပုစီမံကိန္းနွင့္ပက္သက္၍ စုိးရိမ္စရာမ်ား ရွိခဲ့သည္ ။

ယန္ပုေဒသသည္ စုိက္ပ်ဳိး၍မရသည့္ က်တ္တီးေျမ အကြက္ေလးတစ္ခုသာျဖစ္သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.အတြက္ ၎ေဒသကုိ ဖြံ.ျဖဳိးတုိးတက္ေအာင္လုပ္ဖို. ခက္ခဲေစမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အကယ္၍ ဤေဒသကို နုိင္ငံျခား စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားသုိ. ငွါးရမ္းပါက သူတုိ.အေနျဖင့္ လွ်င္ျမန္စြာ ဖြံ.ျဖိဳးေအာင္ လုပ္နုိင္ၾကလိမ့္မည္ျဖစ္သည္ ။ ဟုိင္နန္ပါတီ အတြင္းေရးမႈး ဇူရွိက်ီနွင့္ ဟုိင္နန္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး လီယန္ရွန္းတုိ.က ေဟာင္ေကာင္ရွိ ဂ်ပန္ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီတစ္ခု၏ ႒ါနခြဲျဖစ္သည့္ ကူမဂုိင္ဂူမိနွင့္ အဆက္အသြယ္ရရွိျပီး ဤသုိ.ေသာကမ္းလွမ္းမႈမ်ဳိး ရရွိခဲ့ျပီး ကုမၸဏီက ေငြဘီလီယံေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမည္ဟု သေဘာတူသည္ ။

ကြ်န္ေတာ္က ယန္ပုစီမံကိန္းကုိ ခ်န္ယန္းထံသုိ. တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း သူက သူ၏အျမင္ကုိ မေျပာခဲ့ေပ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က တိန္.ေရွာင္ပင္းထံသုိ. ဆက္လက္အစီရင္ခံရာ သူက အလြန္ေထာက္ခံခဲ့ျပီး အျမန္ဆုံးအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့သည္ ။

ထိုစဥ္အခ်ိန္က နုိင္ငံတစ္ဝွမ္းမွ လူမ်ားစြာအဖုိ. ဤသုိ.ေသာျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ေပၚေပါက္လာမည္ဟု မေတြးထင္မိၾကေသးေပ။ တရုတ္ျပည္သည္ အတိတ္ကာလက လုံးဝေသာ္လည္းေကာင္း တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ကုိလုိနီျပဳျခင္း ခံခဲ့ရသည္ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ လူအမ်ားသည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္မႈနွင့္ ပက္သက္လာလွ်င္ အလြန္ပင္ အကဲဆတ္သည့္ အေနအထားရွိသည္ ။ စင္ဟြာတကၠသုိလ္ လက္ေထာက္ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဇန္ေဝက သုေတသနတစ္ခ်ဳိ. ျပဳလုပ္ျပီး နုိင္ငံျခားသားမ်ားသုိ. ငွါးရမ္းေပးထားသည့္ အက်ယ္အဝန္း ဧရိယာ ၾကီးမားသည့္ ေဒသမ်ားသည္ နုိင္ငံတစ္ခုအတြင္းရွိ သီးျခားလြတ္လပ္သည့္ နယ္ေျမတစ္ခုနွင့္ အလားသ႑ာန္တူေၾကာင္း တစ္နည္းအားျဖင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္မႈကုိ ေရာင္းခ်သည္နွင့္ အလားတူေၾကာင္း အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ ေရးသားတင္ျပခဲ့သည္ ။ ဤကိစၥမွာ ၁၉၈၉ ခုနွစ္ အမ်ဳိးသား ျပည္သူ.ကြန္ဂရက္တြင္ အဓိက အေၾကာင္းအရာၾကီးျဖစ္လာျပီး အေနွာင့္အယွက္ အေတာ္ျဖစ္ခဲ့သည္ ။ ကြန္ဂရက္တြင္ ဇူရွိက်ီက ရွင္းလင္းတင္ျပေသာ္လည္း လူအမ်ားက နားမေထာင္လုိၾကေပ ၊ သူတုိ.၏ ဆန္.က်င္မႈမွာ ျပင္းထန္လွသည္ ။ ဆန္.က်င္ကန္.ကြက္မႈမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္၌ ဖုံးကြယ္ထားေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ရွိမရွိ ကြ်န္ေတာ္မသိပါ သုိ.ေသာ္ သူတုိ.က စီမံကိန္းကုိ ပယ္ဖ်က္ရန္ ဆုံးျဖတ္ထားၾကျပီး ဟုိင္နန္မွ အရာရွိအမ်ားအေပၚ အျပစ္ပုံခ်ခ်င္ေနၾကသည္ ။

ယန္ပုစီမံကိန္းကုိ ဒုတိယဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ တီယန္က်ိယြန္က ဦးေဆာင္ျပီး ကြ်န္ေတာ္က ေထာက္ခံေၾကာင္း ပါတီဝါရင့္ၾကီး လီရွန္နင္း သိသြားေသာအခါ စီမံကိန္းသည္ “ဂုဏ္သိကၡာအရ ဆုံးရႈံးမႈျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ နုိင္ငံေတာ္ကုိ ေစာ္ကားမႈျဖစ္ေၾကာင္းနွင့္ နုိင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္မႈကုိ သစၥာေဖာက္မႈျဖစ္ေၾကာင္း”ျဖင့္ စြပ္စြဲအျပစ္တင္သည့္ စာတမ္းတစ္ေစာင္ ေရးသားခဲ့သည္ ။ ဤသည္မွာ လီရွန္နင္း၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ခုခံဆန္.က်င္မႈတစ္ခုျဖစ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိ တုိက္ခုိက္ရန္နွင့္ တျခားသူမ်ားအား ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ဆန္.က်င္ဖုိ. လႈံ.ေဆာ္ရန္ အခြင့္အလမ္းကုိ ရွာၾကံေနတတ္သည့္ သူ၏နုိးၾကားတက္ၾကႊမႈ ဥပမာတစ္ခုျဖစ္သည္ ။ ဤျဖစ္ရပ္မတုိင္မွီက ကြ်န္ေတာ္နွင့္ ပါတီဝါရင့္ၾကီး ရဲေဘာ္ဝမ္ဇန္းတုိ.ၾကားတြင္ သေဘာထားကြဲလြဲမႈ တစ္ခါမွ် မရွိခဲ့ပဲ အေၾကာင္းကိစၥမ်ားကို သူနွင့္တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးနုိင္ခဲ့ျပီး သူ၏ေထာက္ခံမႈကုိ ရရွိနုိင္ခဲ့သည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း ၁၉၈၈ ခုနွစ္တြင္ အေနအထားမ်ား ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ျပီး သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို တက္ၾကႊစြာ ဆန္.က်င္လာခဲ့သည္ ။ ဇြန္လ ၄ ရက္ေနာက္ပုိင္း၌မူ သူကကြ်န္ေတာ့္ကုိ “တန္ျပန္ေတာ္လွန္ေရးသမား” ၊ “လွ်ဳိ.ဝွက္ၾကံစည္သည့္ ဂုိဏ္းအုပ္စုေလး၏ ေနာက္ကြယ္မွ ၾကိဳးကိုင္ခ်ယ္လွယ္သူ” စသည္ျဖင့္ စြပ္စြဲခဲ့သည္ ။ သူ၏သေဘာထား ေျပာင္းလဲသြားျခင္းသည္ လီရွန္နင္းနွင့္ တိန္.လီက်န္တုိ.၏ ပေယာဂေၾကာင့္ျဖစ္နုိင္သည္ ။

လီရွန္နင္းသည္ ရဲေဘာ္တိန္.ေရွာင္ပင္းထံသုိ.လည္း စီမံကိန္းကုိ ရႈတ္ခ်သည့္ စာတစ္ေစာင္ ေပးပုိ.ခဲ့ေသးသည္ ။ တိန္.ကမူ အေသးစိတ္မ်ားကုိ ဂရုမျပဳမိေပ ၊ သုိ.ေသာ္လည္း လူအမ်ားအျပားက ဆန္.က်င္ၾကသည္ကုိ ေတြ.ၾကံဳလာျပီးေနာက္တြင္ “ေလာေလာဆယ္မွာ ဒီစီမံကိန္းကုိ ဆက္ျပီးအေကာင္အထည္ မေဖာ္သင့္ေသးဘူး”ဟု သူကေျပာခဲ့သည္ ။ ထုိ.မတုိင္မွီေလးအတြင္းကလည္း ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္းက ကြ်န္ေတာ့္ထံသုိ. စာရြက္စာတမ္းတစ္ေစာင္ ထပ္ဆင့္ေပးပုိ.ခဲ့ျပီး “ဤကိစၥအေပၚတြင္ သတိၾကီးစြာထားရန္” ဟု ေတာင္းဆုိခဲ့သည္ ။

အျငင္းပြါးမႈ၏ အဓိကအခ်က္မွာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္မႈျဖစ္သည္ ၊ ထုိ.ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္၏ ဝန္ထမ္းမ်ားအား ယန္ပုေဒသဖြံ.ျဖိဳးေရးစီမံကိန္းသည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္မႈွနွင့္ မပက္သက္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းျပနုိင္မည့္ အေသးစိတ္အခ်က္မ်ား ေရးသားေစခဲ့သည္ ။ တိန္.ထံသုိ. ကြ်န္ေတာ္က သတင္းအခ်က္အလက္အခ်ဳိ.နွင့္အတူ စာတစ္ေစာင္ ေရးသားေပးပုိ.ခဲ့သည္ ။ “ငွါးရမ္းျခင္းမွာ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္သည့္ လုပ္ရပ္ဟုတ္မဟုတ္ဆုိသည္ကုိ ေလ့လာယူနုိင္ပါသည္ ။ သုိ.ေသာ္ ဤကိစၥသည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္မႈနွင့္ မည္သုိ.မွ် မပက္သက္ပါ”ဟု ကြ်န္ေတာ္က ေရးခဲ့သည္ ။

ေနာက္ပုိင္း၌ တိန္.က ကြ်န္ေတာ့္ကုိ အေသးစိတ္အခ်က္မ်ားေမးေသာအခါ “ယန္ပုေဒသဟာ စုိက္ပ်ဳိးလုိ. မရနုိင္တဲ့ က်တ္တီးကုန္းေျမေလးပါ ။ တကယ္လုိ. ကြ်န္ေတာ္တုိ.က ဒီေဒသကုိ နုိင္ငံျခားစီးပြါးေရးလုပ္ငန္းေတြကို မငွားရမ္းဘူးဆုိရင္ ေနာက္ဆယ္နွစ္ အနွစ္နွစ္ဆယ္အၾကာမွာလည္း ဒီေဒသဟာ က်တ္တီးကုန္းေျမေလးပဲ ျဖစ္ေနဦးမွာပါ ။ တကယ္လုိ. ကြ်န္ေတာ္တုိ.က ငွားေပးခဲ့ျပီး သူတုိ.က ေဟာင္ေကာင္ေဒၚလာ ဘီလီယံေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံဖုိ. မစုိးရိမ္မထိတ္လန္.ၾကဘူးဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.အေနနဲ. ဘာကုိမ်ားစုိးရိမ္ေနစရာရွိသလဲခင္ဗ်ာ ။ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္မႈကုိ ထိခုိက္တယ္လုိ. ဘယ္လုိမွမေျပာနုိင္ပါဘူး”ဟု ကြ်န္ေတာ္က ျပန္ေျပာခဲ့သည္ ။

“ဒါဟာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္းပဲ ။ ဒီအခ်က္ကုိ ငါအစက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမသိခဲ့ဘူး”ဟု တိန္.က ျပန္ေျပာသည္ ။

ေနာက္ပုိင္း၌ ဟုိင္နန္မွ ပါတီအရာရွိ လီယန္ရွန္းနွင့္ ဇူရွိက်ီတုိ.က ယန္ပုေဒသဖြံ.ျဖိဳးေရးစီမံကိန္းနွင့္ပက္သက္၍ အေသးစိတ္ကို တိန္.ေရွာင္ပင္းထံသုိ. တုိက္ရုိက္ေရးသားတင္ျပခဲ့သည္ ။ တိန္.သည္ သူတုိ.၏စာကုိ ဖတ္ျပီးေနာက္ ေအာက္ပါသူ၏ မွတ္ခ်က္နွင့္အတူ ကြ်န္ေတာ့္ထံ ထပ္ဆင့္ေပးပုိ.ခဲ့သည္ ။ “အရင္စြပ္စြဲခ်က္ေတြဟာ မမွန္ကန္ မတိက်ဘူး။ ေလာေလာဆယ္ ဆက္လက္အေကာင္အထည္မေဖာ္ဖုိ. ငါကညႊန္ၾကားခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီစာမွာေရးထားသလုိမ်ဳိး အေျခအေနေတြ ကြဲလြဲေနတယ္ဆုိရင္ ငါတုိ. တက္တက္ၾကႊၾကႊ ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္သင့္တယ္”ဟု သူကမွတ္ခ်က္ေရးခဲ့သည္ ။ ပါတီဝါရင့္ၾကီး ဝမ္ဇန္းသည္ စီးပြါးေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို တက္တက္ၾကႊၾကႊ မရွိေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္က တိန္.ေရွာင္ပင္း၏ မွတ္ခ်က္အေၾကာင္း ေျပာျပီးေသာအခါ၌ သူကလည္း ေထာက္ခံခဲ့သည္ ။

ျပန္လည္၍ေတြးၾကည့္ေသာအခါ၌ တရုတ္ျပည္အေနျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနွင့္ တံခါးဖြင့္မူဝါဒကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ. မလြယ္ကူလွပါ ။ လူအမ်ားသည္ နုိင္ငံျခားသားမ်ားနွင့္ ဆက္ဆံရမည့္ ကိစၥမ်ား ၾကံဳေတြ.လာတုိင္း ေၾကာက္ရြံ.ေနၾကျပီးလွ်င္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမားမ်ားကုိ စြပ္စြဲမႈမ်ားကလည္း အမ်ားအျပားရွိေနသည္။ လူအမ်ားသည္ ေခါင္းပုံျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ခံရမည္ကုိ ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္မႈအား ေသးသိမ္ေစမည္ကုိ သုိ.မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ. နုိင္ငံကုိ ေစာ္ကားခံရမည္ကုိ ေၾကာက္ရြံ.စုိးရိမ္ေနခဲ့ၾကသည္ ။

နုိင္ငံျခားသားမ်ား သူတုိ.၏ ပုိက္ဆံကုိ တရုတ္ျပည္တြင္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံပါက တရုတ္ျပည္၏ မူဝါဒမ်ား ေျပာင္းလဲမည္ကုိ သူတုိ.ကသာ စုိးရိမ္စရာရွိသည္ဟု ကြ်န္ေတာ္က ေထာက္ျပခဲ့သည္ ။ သုိ.ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.က ဘာကုိမ်ား စုိးရိမ္စရာရွိပါသနည္း ။ ဥပမာအားျဖင့္ အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားသည္ ကိုလုိနီမ်ားျဖစ္သြားလိမ့္မည္ဟု မခုိင္လုံပဲ စြပ္စြဲမႈမ်ားရွိသည္ ။ မူလက မကာအုိကုိ သူတုိ.၏ ငါးဖမ္းပုိက္မ်ား လွန္းရန္အတြက္ ေပၚတူဂီတုိ.အား ငွားရမ္းခဲ့သည္ ။ သို.ေသာ္ ေနာက္ဆုံး၌ သူတုိ.၏ ကုိလုိနီျဖစ္သြားခဲ့သည္ဟု သူတုိ.က ေထာက္ျပၾကသည္ ။ က်င္မင္းဆက္သည္ အက်င့္ပ်က္ျခစားေနျပီး စြမ္းေဆာင္ရည္မရွိေပ သုိ.ေသာ္လည္း တရုတ္ျပည္သူ.သမၼတနုိင္ငံမွာ ဤသုိ.မဟုတ္ေပ ။ နုိင္ငံျခားသားမ်ားၾကားတြင္ စုိးရိမ္ထိတ္လန္.မႈတစ္ခုသာရွိျပီး ၎မွာ တရုတ္ျပည္သည္ ေျပာင္းလဲသြားျပီး တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ မူလသေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို ရုတ္သိမ္းျပီး သူတုိ.၏ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈမ်ားကုိပင္ သိမ္းယူသြားမည္လား ဆုိသည့္အခ်က္ျဖစ္သည္ ။ မည္သည့္အခ်က္ကုိၾကည့္ျပီး တရုတ္တုိ.က နုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ ေၾကာက္ရြံ.ေနရမည္နည္း ။ အကယ္၍ သူတုိ.၏ ေငြမ်ားကို တရုတ္ျပည္တြင္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံထားပါက တရုတ္ျပည္အေနျဖင့္ ဘာကိုမ်ား ေၾကာက္ရြံ.စုိးရိမ္ေနရပါမည္နည္း ။

ေနာက္ထပ္ဥပမာတစ္ခုမွာ ကမ္းလြန္ေရနံအတြက္ စမ္းသပ္တြင္းတူးသည့္ ကိစၥျဖစ္သည္ ။ နုိင္ငံျခား အရင္းအနွီး အေျမာက္အမ်ားလုိအပ္သည္ သုိ.ေသာ္ ေခါင္းပုံျဖတ္အျမတ္ထုတ္ခံရမည္ကို စိုးရိမ္သည့္အတြက္ သေဘာတူစာခ်ဳပ္မ်ားတြင္ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားစြာ ထည့္သြင္းခ်ဳပ္ဆုိသည္ ။ ခ်ဥ္းကပ္နည္းမွာ အလြန္ေရွးရုိးစြဲဆန္လြန္းျပီး အေသးအဖြဲကိစၥရပ္ေလးမ်ားအေပၚတြင္ အာရုံစုိက္လြန္းသျဖင့္ ဗ်ဴဟာေျမာက္သည့္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားကို မ်က္ေစ့ေခ်ာ္ေနခဲ့ၾကသည္ ။

ေယ်ဘုယ်အားျဖင့္ တခ်ဳိ.သူမ်ားမွာ ေခါင္းပုံျဖတ္ အနုိင္က်င့္ခံရမည္ကို စုိးရိမ္ေနခဲ့ၾကသည္ ။ လြတ္လပ္ေရးနွင့္ ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိးေရးဆုိသည့္ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ တရုတ္ျပည္သည္ ၎၏တံခါးတုိ.ကို ပိတ္ထားခဲ့သည္ ၊ သုိ.ေသာ္ တကယ္တမ္း၌ ၎မွာ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ျပ႒ါန္းလိုက္သည့္ အထီးက်န္ဆန္ ေနထုိင္ေရးမူဝါဒျဖစ္သည္ ။ တံခါးဖြင့္မူဝါဒကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ နုိင္ငံျခား ကုန္သြယ္မႈျပဳလုပ္ရန္ ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ. လုိအပ္သည္တုိ.ကို ကုန္သြယ္ရန္ျဖစ္သည္ ။ တခ်ဳိ.ေသာသူမ်ားက နုိင္ငံျခားမွ ကုန္စည္တင္သြင္းျခင္းကုိ ရွက္ၾကသည္ ။ မည္သည့္အရာကို ရွက္ရမည္နည္း ။ ၎မွာ ေတာင္းစားေနျခင္းမဟုတ္ေပ ။ ဤကိစၥသည္ နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ အျပန္အလွန္ လဲလွယ္မႈျဖစ္ျပီးလွ်င္ ကုိယ့္အားကိုယ္ကုိးသည့္ ပုံစံတစ္မ်ဳိးျဖစ္သည္ ။ ဤအခ်က္သည္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ကုိ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားျပားသည့္ အမွားအယြင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္ ။ ဤေတြးေခၚပုံမွာ ပိတ္မိေနေသာ ေတြးေခၚမႈျဖစ္ျပီး မိမိ၏အားသာခ်က္ကုိ မည္သုိ.အသုံးခ်ရမည္ကုိ မသိသည့္ ေတြးေခၚနည္းျဖစ္သည္ ။

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ လီပန္းသည္လည္း ယန္ပုစီမံကိန္းကုိ မေထာက္ခံေပ ။ သူက အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ားရုံးသုိ. အမိန္.တစ္ခု ထုတ္ျပန္ခဲ့ျပီး နုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီမွ အသိေပးခ်က္မထုတ္ျပန္မခ်င္း ယန္ပုစီမံကိန္းကုိ ျပန္လည္မစတင္ရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့သည္ ။ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ ယန္ပုစီမံကိန္းကုိ ေခ်ာင္ထုိးထားလုိက္ၾကေတာ့သည္ ။ လီရွန္နင္းနွင့္ လီပန္း နွစ္ေယာက္စလုံးေၾကာင့္ ယန္ပုစီမံကိန္းကုိ မ်ားစြာထိခုိက္ေစခဲ့ျပီး ျပန္လည္နလံထူလာရန္ မ်ားစြာခက္ခဲခဲ့သည္ ။

ေျမရာ ေဈးကြက္နွင့္ ပမာဏၾကီးမားသည့္ ဖြံ.ျဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ နုိင္ငံျခားလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ဆြဲေဆာင္ေရးနွင့္ပက္သက္၍ ေနာက္ထပ္ေျပာစရာတစ္ခုရွိေသးသည္ ။ အျမန္ဆုံး အျမတ္ျပန္ရဖုိ.အတြက္ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ျခင္း (“အထူးလုိင္စင္ျဖင့္ ေခါင္းပုံျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ျခင္း”ဟု တခ်ဳိ.ေသာ သံသယဝါဒီမ်ားက ရည္ညႊန္းသည့္) ဆုိသည့္ ျပႆနာျဖစ္သည္ ။ ဤျပႆနာကို ကြ်န္ေတာ္တုိ. ေျဖရွင္းနုိင္ပါက ေျမရာေဈးကြက္ကုိ ဖြင့္ေပးျခင္းသည္ ျမိဳ.ျပေဒသမ်ားကုိ အလွ်င္အျမန္ ဖြံ.ျဖိဳးေစျပီး ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိလည္း အေျခအေနေကာင္းမ်ား ေပၚထြန္းလာေစျခင္းျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ သိသိသာသာ အက်ဳိးရွိေစေပလိမ့္မည္ ။ ေျမရာကုိ လူသုံးကုန္စည္ကဲ့သုိ. သေဘာထားျပီး ေဈးကြက္အလုိအတုိင္း လြတ္လပ္စြာ ေျဖေလွ်ာ့ထားျပီး ေျမရာေဈးကြက္ ေပၚေပါက္လာေစျခင္း စသည္တုိ.မွာ မူဝါဒဆုိင္ရာ အဓိက ျပႆနာမ်ားျဖစ္သည္ ။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ေျမရာကုိ လႊဲေျပာင္းျခင္း သုိ.မဟုတ္ ငွားရမ္းျခင္းအား ဖြဲ.စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒက ကန္.သတ္တားဆီးထားသည္ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ဤအေၾကာင္းအရာကုိ မေျဖရွင္းနုိင္ခဲ့ေပ ။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစပုိင္းကာလ၌ ရွန္ဇန္းေဒသတစ္ခုတည္းတြင္သာလွ်င္ ငွားရမ္းရန္သတ္မွတ္ထားသည့္ ေျမရာရွိျပီး ၎ကုိ ဟူယင္ရွင္း (ေဟာင္ေကာင္မွ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး ေဂၚဒြင္ဝူးဟု လူသိမ်ားသည္)ကုိ ဖြံ.ျဖဳိးေရးအတြက္ ငွားရမ္းေပးခဲ့သည္ ။ ထုိအခ်ိန္က ဤကိစၥသည္ အဓိက ျငင္းခုန္စရာ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္ ။ နုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ ငွားရမ္းရန္သတ္မွတ္ထားသည့္ ဧရိယာမွာ ၾကီးမားလြန္းသည္ဟု ထုိစဥ္က အျငင္းပြါးခဲ့ၾကသည္ ။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၏ အေစာပုိင္းကာလမ်ားက နုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ စက္ရုံမ်ား လာေရာက္တည္ေဆာက္ဖုိ.နွင့္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ား လာေရာက္တည္ေထာင္ဖုိ. ဆြဲေဆာင္ရာတြင္ ၾကံဳေတြ.ရသည့္ ျပႆနာမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ အေျခခံအေဆာက္အအုံတုိ.မွာ မေကာင္းမြန္သည့္ ျပႆနာျဖစ္သည္ ။ အေျခခံအေဆာက္အအုံတုိ. တည္ေဆာက္ဖုိ.အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.တြင္ ၾကီးမားသည့္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈမ်ား လုိအပ္သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.တြင္ ဤမွ်မ်ားျပားသည့္ေငြ မရွိသျဖင့္ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနခဲ့သည္ ။ ဖြံ.ျဖိဳးေရးဇုန္တုိ.ကို ဤကဲ့သုိ.စတင္ခဲ့သည္ ။ ပထမဆုံး နယ္ေျမေဒသတစ္ခုကုိ ဖြံ.ျဖိဳးေအာင္လုပ္လုိက္ျပီး ေျမရာကုိ လူသုံးကုန္သဖြယ္ ဖန္တီးလုိက္သည္ ထို.ေနာက္ ေရ ၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားနွင့္ လမ္းပန္းတုိ. ေဖာက္လုပ္သြယ္တန္းေပးျပီးလွ်င္ စက္ရုံနွင့္ ရုံးအေဆာက္အအုံတုိ.ကုိ တည္ေဆာက္လုိက္သည္ ။ ထုိစဥ္က တြက္ခ်က္ခဲ့သည့္နႈန္းမွာ တစ္စတုရန္းကီလုိမီတာ နယ္ေျမအတြက္ ယြမ္ေငြသန္း၁၀၀ ခန္.လုိအပ္သည္ဟု တြက္ခ်က္ခဲ့သည္ ၊ ယေန.အခ်ိန္တြင္မူ အကုန္အက် ပုိ၍မ်ားေပလိမ့္မည္ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ ဖြံ.ျဖိဳးေရးဇုန္မ်ား တည္ေဆာက္သည့္နႈန္းမွာ မ်ားစြာေနွးေကြးခဲ့သည္ ။

ျမိဳ.ျပေဒသ ဖြံ.ျဖိဳးေရးတြင္လည္း ဤကဲ့သုိ.ေသာ ျပႆနာမ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ၾကံဳေတြ.ခဲ့ရသည္ ။ ျမိဳ.ျပမ်ားအတြက္ လမ္းေဖာက္ဖုိ. သုိ.မဟုတ္ ေရနွင့္ လွ်ပ္စစ္သြယ္တန္းဖုိ.အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.တြင္ ဘ႑ာေငြမရွိေပ ။ ေျမရာမ်ားစြာသည္ အခ်ည္းနွီးျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။

၁၉၈၅ သုိ.မဟုတ္ ၁၉၈၆ ခုနွစ္ပုိင္းက ျဖစ္မည္ထင္သည္ ၊ ဟုိယင္ေဒါင္း (ေဟာင္ေကာင္မွ သူေ႒းၾကီးျဖစ္ျပီး ဟင္နရီေဖာ့ဟု လူသိမ်ားသည္)နွင့္ ကြ်န္ေတာ္ေဆြးေႏြးရာ၌ ကြ်န္ေတာ္က ျမိဳ.ျပေဒသ ဖြံ.ျဖိဳးေရးအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.တြင္ ေငြမရွိေၾကာင္းေျပာၾကားရာ သူက “ခင္ဗ်ားမွာေျမရာရွိရင္ ပုိက္ဆံမရွိဘူးလုိ. ဘယ္လုိေျပာလုိ.ရမလဲ”ဟု ျပန္ေျပာခဲ့သည္ ။

ကြ်န္ေတာ္က ဤစကားကုိ ထူးဆန္းသည့္ မွတ္ခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ ေတြးမိခဲ့သည္ ။ ေျမရာရွိသည္က တစ္ကိစၥ ၊ ေငြမရွိသည္က တစ္ကိစၥဟု ယူဆခဲ့သည္ ။ ဤအေၾကာင္းအရာနွစ္ခု တစ္ခုနွင့္တစ္ခု မည္သုိ.ပက္သက္ေနသနည္း ။ သူက “တကယ္လုိ. စည္ပင္သာယာေတြမွာ ေျမရာေတြရွိတယ္ဆုိရင္ တခ်ဳိ.ကုိ အငွားခ်ထားဖုိ. သူတုိ.ကို ခြင့္ျပဳသင့္တယ္ ၊ အဲဒီနည္းနဲ. ဝင္ေငြေတြရလာနုိင္ျပီး တျခားလူေတြကို အဲဒီေျမရာေတြကို ဖြံ.ျဖိဳးေအာင္ လုပ္ကိုင္ေစသင့္တယ္”ဟု ေျပာသည္ ။

တကယ္တမ္း၌ ေဟာင္ေကာင္တြင္ အေဆာက္အဦးနွင့္လမ္းမ်ားကုိ မည္ကဲ့သုိ. တည္ေဆာက္ေဖာက္လုပ္ခဲ့သည္ကုိ ကြ်န္ေတာ္သိျပီးျဖစ္သည္ ။ ေနရာေဒသတစ္ခုကုိ အျမန္ဆုံး ေျပာင္းလဲပစ္လုိက္နုိင္သည္ ။ သုိ.ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.အတြက္မူ ဤကိစၥမွာ ခက္ခဲလြန္းလွသည္ ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ. ေဆြးေႏြးခဲ့သည္မွာ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလွ်ာ္သည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ေတြးမိသည္ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ သူ.ကုိ ရွန္ဟုိင္းသုိ.သြားေရာက္ျပီး ျမိဳ.ေတာ္ဝန္နွင့္ ပါတီေကာ္မတီ အတြင္းေရးမႈးမ်ားနွင့္ ေတြ.ဆုံေဆြးေႏြးဖုိ. ကြ်န္ေတာ္ အၾကံျပဳလုိက္သည္ ။ သူသြားသလား မသြားသလား ကြ်န္ေတာ္မသိပါ ။ သူ၏ အယူအဆက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ မ်ားစြာလႊမ္းမုိးေနသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.တြင္ ေျမရာရွိျပီး ေငြမရွိျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ေဟာင္ေကာင္အစုိးရကမူ ေျမရာအစိတ္အပုိင္းတခ်ုိ.ကို နွစ္စဥ္ငွားရမ္းေနျပီး အစိုးရအတြက္ ဝင္ေငြရရွိေနရုံမက ဤေျမရာတုိ.ကုိ လွ်င္ျမန္စြာ ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္ေစခဲ့သည္ ။

ေနာက္ပုိင္းတြင္ ရွန္ဟုိင္းသုိ. ကြ်န္ေတာ္သြားေရာက္စဥ္၌ ဤအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိသည္ ။ ပူေဒါင္းနယ္ေျမသည္ ရွန္ဟုိင္းျမိဳ.လယ္ အနီးအနား ျမစ္ကမ္းနေဘးတြင္ တည္ရွိေနသည္ ။ ရွန္ဟုိင္းကုိ ဖြံ.ျဖဳိးတုိးတက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ဖုိ.အတြက္ ဤနယ္ေျမကုိ တည္ေထာင္ေဆာက္လုပ္ျခင္းသည္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈ အနည္းဆုံးနွင့္ အက်ဳိးအရွိဆုံးျဖစ္သည္ ။ ၎သည္ အလြန္ေကာင္းမြန္သည့္ ေနရာတြင္ တည္ရွိေနသည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း ဤနယ္ေျမကုိ ဖြံ.ျဖဳိးေစရန္အတြက္ အေျခခံအေဆာက္အအုံမ်ား ေဆာက္လုပ္ျပီး နုိင္ငံျခား စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ဆြဲေဆာင္နုိင္ရန္ ဘ႑ာေငြ မ်ားစြာလုိအပ္သည္ ။

၁၉၈၇ ခုနွစ္ခန္.က ရွန္ဟုိင္းပါတီမွ တရုတ္လူမ်ဳိး အေမရိကန္နုိင္ငံသား လင္တန္ယန္း (တီဝိုင္လင္း အင္တာေနရွင္နယ္ကုိ တည္ေထာင္သူ)ကုိ ကြ်န္ေတာ္နွင့္ ေတြ.ဆုံေဆြးေႏြးရန္ ေဘဂ်င္းသုိ. သြားေရာက္ဖုိ. အၾကံေပးလုိက္ၾကသည္ ။ သူက ပူေဒါင္းနယ္ေျမကို ငွားရမ္းေပးဖုိ. ျဖစ္နုိင္မျဖစ္နုိင္ေမးသည္ ။ ငွားရမ္းမည့္ ကာလမွာ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပက္သည့္ အတုိင္းအတာထိ ၾကာျမင့္ရမည္ ဆုိလုိသည္မွာ နွစ္သုံးဆယ္မွ ငါးဆယ္ထိ ရွိသင့္သည္ဟုဆုိသည္ ။ နယ္ေျမကို ငွားရမ္းျပီးေနာက္ သူ.အေနျဖင့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ား လႊဲေျပာင္းယူဖုိ. လုိအပ္သည္ဟုေျပာသည္ ။ ထုိ.ေနာက္တြင္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံသူတုိ.သည္ ဘဏ္မ်ားမွ အေပါင္စာခ်ဳပ္မ်ားျဖင့္ ေငြေခ်းယူၾကလိမ့္မည္ ။ ေျမရာကုိ လႊဲေျပာင္းျပီးေနာက္၌ နုိင္ငံျခားသားမ်ားအေနျဖင့္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံလုိစိတ္ ရွိၾကပါ့မလား တျခားဘာမ်ား လုိေသးသနည္းဟု ကြ်န္ေတာ္က သူ.ကုိေမးသည္ ။ သူက ဤကိစၥမွာ လြယ္ကူျပီး အထူးစီးပြါးေရးဇုန္မ်ား၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား မလုိအပ္ေၾကာင္း ရွန္ဟုိင္းမင္ဟန္ စီးပြါးေရးဇုန္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားနွင့္ပင္ လုံေလာက္ေၾကာင္း သူကေျပာသည္ ။ ကမ္းလွမ္းခ်က္မွာ မင္ဟန္စီးပြါးေရးဇုန္ထက္ပင္ ပုိမိုေကာင္းမြန္၍ လက္ခံနုိင္ဖြယ္ရွိျပီး ကြ်န္ေတာ္က စိတ္ဝင္စားသည္ ။ ဤအေမရိကန္နုိင္ငံသား တရုတ္လူမ်ဳိးကုိ ရွန္ဟုိင္းပါတီ အၾကီးအကဲ ရဲေဘာ္ဝမ္ေဒါင္ဟန္က ရည္ညႊန္းေစလႊတ္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ ရဲေဘာ္ဝမ္ေဒါင္ဟန္ကုိပင္ ဤကိစၥကို ၾကီးၾကပ္ရန္ ကြ်န္ေတာ္က ညႊန္ၾကားခဲ့သည္ ။

၎သည္ ရွန္ဟုိင္းျဖစ္သျဖင့္ လူအားလုံး၏ စိတ္ဝင္စားမႈကုိ ဆြဲေဆာင္နုိင္လိမ့္မည္မွာ ေသခ်ာေနေပသည္ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ ဘက္အားလုံးကုိ စည္းရုံးနုိင္ရန္အတြက္ ဝမ္ေဒါင္ဟန္အျပင္ ရွန္ဟုိင္းအၾကံေပးေကာ္မတီ ညႊန္ၾကားေရးမႈး ခ်န္ဂြမ္ေဒါင္းကိုလည္း ပါဝင္ေစရန္ စီစဥ္ရသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ခ်န္ယန္းနွင့္သူ.ၾကားရွိ နီးစပ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္းအေနျဖင့္ သူ.ထံမွ တင္ျပလာလွ်င္ လက္ခံဖုိ. လြယ္ကူေပလိမ့္မည္ ။ ခ်န္ဂြမ္ေဒါင္းသည္ သတိၾကီးစြာထားတတ္ျပီး ဤအၾကံအစည္ကုိ ကန္.ကြက္ေကာင္းပင္ ကန္.ကြက္နုိင္သည္ ၊ သုိ.ေသာ္ ဤအခ်က္မွာ အေရးမၾကီးလွေပ ။ ဤအခ်က္ကုိ ေနာက္ထပ္အခ်ိန္ယူ၍ ေလ့လာရေပမည္ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ ရဲေဘာ္ဝမ္နွင့္ခ်န္ကုိ လီတန္ယန္းနွင့္ အဆက္အသြယ္ မျပတ္ေစဖုိ. ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့သည္ ။

ဤကိစၥမွာ အေရးၾကီသည့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုျဖစ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အေစာပုိင္းကာလမ်ားက ရွန္ဟုိင္းကုိ ဖြင့္ေပးဖုိ. ကြ်န္ေတာ္တုိ. စဥ္းစားၾကစဥ္၌ ခ်န္ယန္းက သူ၏စုိးရိမ္မႈကုိ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။ သူက ရွန္ဟုိင္းနွင့္ ဇီက်န္းေဒသမ်ား အေရးကုိ ေဆာင္ရြက္ပါက သတိၾကီးစြာထားသင့္ေၾကာင္း အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဤေဒသမ်ားရွိလူမ်ားသည္ အရင္းရွင္တုိ.၏ အျပဳအမူမ်ားနွင့္ ရင္းနွီးကြ်မ္းဝင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း သူကေျပာဖူးသည္။ (ခ်န္ယန္းကုိယ္တုိင္သည္ ရွန္ဟုိင္းဇာတိဖြားျဖစ္သည္။) ရွန္ဟုိင္းေဒသ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေနွာင့္ေနွးရျခင္း၏ အေၾကာင္းနွစ္ခုရွိသည္ ။ တစ္ခုမွာ ၎ေဒသသည္ အေရးၾကီးသည့္ေဒသျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ခုမွာ ခ်န္ယန္း၏ သေဘာထားေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။

ထုိ.ေၾကာင့္ ဤအေၾကာင္းအရာမွာ အခ်ိန္ကာလၾကာျမင့္စြာ ေနွာင့္ေနွးေနခဲ့ရသည္ ။ လြန္ခဲ့သည့္နွစ္ (၁၉၉၂ ခုနွစ္၁)အတြင္း ေတာင္ပုိင္းေဒသမ်ားသုိ. တိန္.ေရွာင္ပင္း သြားေရာက္စဥ္၌ ရွန္ဟုိင္းေဒသ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ အလြန္အမင္း ေနွာင့္ေနွးၾကန္.ၾကာခဲ့သည္ဟု သူကမွတ္ခ်က္ခ်ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ၾကားသိရသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္သေဘာတူသည္ ။ အကယ္၍ ဤအစီအစဥ္ကုိ ေစာစီးစြာ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ပါက အေျခအေနတုိ.သည္ လြန္စြာကြာျခားေနေပလိမ့္မည္ ။

၁၉၈၆ ၊ ၁၉၈၇ ခုနွစ္မ်ားေလာက္ကပင္ ပူေဒါင္းေဒသကုိ ဖြံ.ျဖိဳးေရးလုပ္ရန္အတြက္ ေျမရာအငွားခ်သည့္ စနစ္ျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္ ။ ပူေဒါင္းနယ္ေျမအေၾကာင္းကုိ ခ်န္ယန္းထံသုိ. ကြ်န္ေတာ္အစီရင္ခံခဲ့ျပီးျဖစ္သည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း သူကမည္သုိ.မွ် မွတ္ခ်က္မေပးခဲ့ေပ ။ တိန္.ထံသုိ.လည္း ကြ်န္ေတာ္အစီရင္ခံခဲ့သည္ ။ သူက အလြန္ပင္ေထာက္ခံျပီး “ျမန္နုိင္သမွ်အျမန္ဆုံး အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါ”ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ သုိ.ေသာ္ ထုိအခ်ိန္က ပါတီဝါရင့္မ်ားၾကားတြင္ သေဘာထား မညီမွ်ေသးဟု ကြ်န္ေတာ္ခံစားရသျဖင့္ ၎ကိစၥကုိ ေနာက္မွေလ့လာသင့္သည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္ ။

ေနာက္ထပ္ တျခားကိစၥတစ္ခုလည္း ရွိေသးသည္ ။ အေမရိကန္ ေမာ္ေတာ္ကားထုတ္လုပ္သူတစ္ဦးက ဂြမ္ေဒါင္းျပည္နယ္ ေဟြယန္တြင္ ၁ နွစ္လွ်င္ ကားအစီးေရ ၃ သိန္း ထုတ္လုပ္နုိင္မည့္ ကားစက္ရုံတစ္ရုံ တည္ေဆာက္လုိသည္ဟု နုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီ အေတြးအေခၚရွင္အဖြဲ. အၾကံေပး ဝမ္က်ိကြမ္က အစီရင္ခံခဲ့သည္ ။ အစိတ္အပုိင္းတခ်ဳိ.ကို တရုတ္ျပည္တြင္ပင္ ထုတ္လုပ္နုိင္သည္ဟုဆုိသည္ ။ ဤသည္မွာ တရုတ္စက္ရုံ ၃၀ မွ ၄၀ အထိ ပါဝင္ထုတ္လုပ္နုိင္မည့္ လုပ္ငန္းပင္ျဖစ္သည္ ။ ၎မွာ တစ္ဦးတည္းပုိင္ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ.ေငြ တစ္ျပားမွ အကုန္အက်ခံဖုိ. မလုိအပ္ေပ ။

ကြ်န္ေတာ္က နုိင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းေရးဆြဲေရးေကာ္မရွင္ ညႊန္ၾကားေရးမႈးခ်ဳပ္ ေယာ္ယိလင္ထံသုိ. စာတစ္ေစာင္ေရးခဲ့ျပီး ဤကိစၥသည္ အလြန္ေကာင္းျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္သင့္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ ထုိအခ်ိန္က နုိင္ငံျခားစီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားသည္ တရုတ္ျပည္၏ မူဝါဒမ်ား ေျပာင္းလဲသြားမည္ကုိ စုိးရိမ္ျပီး ရင္းနွီးျမႈပ္နွံဖုိ. စုိးရြံ.ေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည္ ။ အထူးသျဖင့္ တစ္ဦးတည္းပုိင္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားက ပုိ၍စုိးရိမ္သည္ ။ အကယ္၍ ဤကိစၥကိုသာ ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ျပီး ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ေဆာင္နုိင္ခဲ့ပါက ၎သည္ စုိးရိမ္စရာမလုိေၾကာင္း ျပသနုိင္မည့္ ဥပမာေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ေပမည္ ။

သုိ.ေသာ္လည္း ေယာ္ယိလင္မွာ ဤကိစၥအေပၚတြင္ အဆုိးျမင္သည့္ သေဘာထားရွိသူျဖစ္သည္ ။ သူက ၎ကိစၥကုိ စက္ပစၥည္းလုပ္ငန္း ဝန္ၾကီး႒ါနသုိ. ရည္ညႊန္းေပးပုိ.ခဲ့သည္ ။ သုိ.ေသာ္ ထုိ႒ါနမွာ အမွီအခုိကင္းသည့္ ကိုယ္ပုိင္ေမာ္ေတာ္ကားစက္ရုံ တည္ေဆာက္ဖုိ. အျမဲတမ္းၾကံရြယ္ေနခဲ့သည့္ ႒ါနျဖစ္သည္နွင့္အညီ ဤလုပ္ငန္းအတြင္း နုိင္ငံျခား ရင္းနီးျမႈပ္နွံမႈကုိ ဆန္.က်င္ကန္.ကြက္ခဲ့သည္ ။ ေယာ္ယိလင္က သေဘာတူခဲ့ျပီး အစီအစဥ္ကုိ ခြင့္မျပဳသင့္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္ ။ လီပန္းသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူတုိ.ဖက္မွ ရပ္တည္ခဲ့ျပီး ၎ကို သေဘာမတူသင့္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ျပီးလွ်င္ သူတုိ.၏ အစီရင္ခံစာကုိ ကြ်န္ေတာ့္ထံသုိ. ေပးပုိ.ခဲ့သည္ ။

ဤသုိ.ျဖင့္ အလြန္ေကာင္းမြန္သင့္ေလွ်ာ္သည့္ ကမ္းလွမ္းခ်က္တစ္ခုမွာ တစ္ပုိင္းတစ္စစီ ပ်က္စီးသြားခဲ့ျပီး အဆုံးသတ္ခဲ့ရသည္ ။

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

၁ ။ ။ ေက်ာက္သည္ ဤေန.စဥ္မွတ္တမ္းကို ၁၉၉၉ - ၂၀၀၀ ခုနွစ္မ်ားအတြင္းကမွ အသံသြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း သူသည္ သတင္းစာမ်ားမွတစ္ဆင့္ ဖတ္ရႈေလ့လာေနခဲ့ျပီး တခ်ဳိ.ကုိ အေစာပုိင္း နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းကပင္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားခဲ့သည္ ။

(ေက်ာက္က်ိယန္၏ Prisoner of the State စာအုပ္မွ Part 3, Chapter 3 Opening Painfully to the World ကို ဘာသာျပန္ဆုိထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖဳိးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား ၊ အခန္း ၂ (နုိင္ငံေတာ္ အက်ဥ္းသား)

အပုိင္း ၃

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖဳိးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား

အခန္း ၂

အစဦးပုိင္းကာလ ဆုတ္ဆုိင္းမႈ

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ပထမဆုံး ေက်ာက္ရင္ဆုိင္ရသည့္ ၾကီးမားသည့္ စိန္ေခၚမႈမွာ ပါတီ၏ ဝါရင့္ၾကီး ၂

ဦးမွ စတင္ေျပာၾကားလာသည့္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈကို တားဆီးကာကြယ္ဖုိ.အတြက္ စီးပြါးေရး

တုိးတက္မႈနႈန္းကုိ ေလွ်ာ့ခ်ရန္ ဆုိသည့္အခ်က္ျဖစ္သည္ ။ ေယ်ဘုယ်အားျဖင့္ ေက်ာက္သည္

ဤအေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈကုိ သေဘာတူေသာ္လည္း ဗဟုိစီမံကိန္းစနစ္အတြင္းရွိ

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားသည္ မည္မွ်တင္းက်ပ္ေၾကာင္း ပထမဆုံးအၾကိမ္ ျမည္းစမ္းလိုက္ရေလသည္ ။

၁၉၇၉ ခုနွစ္နွင့္ ၁၉၈၀ ခုနွစ္မ်ားအတြင္းတြင္ စီးပြါးေရးဟန္ခ်က္မညီမွ်မႈမ်ားကို တည့္မတ္ရန္အတြက္ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္း၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ျပန္လည္ထိန္းညွိေရးကုိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ ။ ဗဟုိေကာ္မတီက ဘ႑ာေရးနွင့္ စီးပြါးေရး ေကာ္မရွင္ကုိ ဖြဲ.စည္းခဲ့ျပီး ရဲေဘာ္တိန္.ေရွာင္ပင္းက ခ်န္ယန္းကုိ ဦးစီးကြပ္ကဲရန္ တုိက္တြန္းခဲ့သည္ ။ ဤသည္တုိ.မွာ ကြ်န္ေတာ္ ေဘဂ်င္းသုိ. မေရာက္မွီက အျဖစ္အပ်က္မ်ားျဖစ္သည္ ။ ေနာက္ပုိင္း၌ ကြ်န္ေတာ္၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ အဖြဲ.၏ အမည္ကုိ ဗဟိုဟီးပြါးေရးနွင့္ ဘ႑ာေရး ဦးေဆာင္အဖြဲ.ဟု ေျပာင္းလဲေခၚေဝၚခဲ့သည္ ။

၂ နွစ္တာ စီးပြါးေရး ျပန္လည္ထိန္းညွိမႈ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စီးပြါးေရးရာတာဝန္ခံ လက္ေထာက္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ လီရွန္နင္းနွင့္ လက္ေထာက္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ယူက်ိလီတုိ. ဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ကာလမ်ားအတြင္းက ေပၚေပါက္ခဲ့သည့္ ျပႆနာမ်ားကုိ ျပန္လည္တည့္မတ္ရန္ျဖစ္သည္ ။ ယူက်ိလီနွင့္ (ေနာက္ထပ္ တျခား လက္ေထာက္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္) ကန္ရွိအန္းတုိ.က ျပန္လည္ထိန္းညွိေရးကုိ ေဝဖန္ကန္.ကြက္ၾကသည္ ။ ဤအခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ယူက်ိလီကုိ စီးပြါးေရး စီမံကိန္းေကာ္မရွင္မွ ထုတ္ပယ္ခဲ့ျပီး ေယာ္ယိလင္နွင့္ အစားထုိးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။

၁၉၇၉ နွင့္ ၁၉၈၀ ခုနွစ္ ၂ နွစ္ၾကာ ျပန္လည္ထိန္းညွိမႈ အစီအစဥ္ ျပီးဆုံးသြားျပီးေနာက္ ၁၉၈၁ ခုနွစ္ အတြက္ ေနာက္ထပ္ျပန္လည္ထိန္းညွိေရးကုိ အဆုိျပဳၾကသည္ ။ ဤသည္မွာ နုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီအား ဦးစီးဦးေဆာင္အျဖစ္ တာဝန္ယူျပီးေနာက္ ပထမဆုံးအၾကိမ္ ကြ်န္ေတာ္ေတြ.ၾကံဳရသည့္ အေရးၾကီးျပႆနာတစ္ခုျဖစ္သည္ ။

၁၉၈၀ ခုနွစ္ ေမလနွင့္ ဇြန္လမ်ားအတြင္း ၆ ၾကိမ္ေျမာက္ ငါးနွစ္စီမံကိန္းကုိ ေဆြးေႏြးၾကစဥ္က ၁၀ နွစ္အတြင္း စီးပြါးေရးကုိ ၂ ဆတုိးရန္ ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့သည္ ။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ၁၉၈၀ မွ ၁၉၈၅ ခုနွစ္အတြင္း၌ ၁ နွစ္လွ်င္ ၅ ရာခုိင္နႈန္းမွ ၆ ရာခုိင္္နႈန္းၾကား စီးပြါးေရးတုိးတက္ေနေစရန္ျဖစ္ျပီး ေနာက္ထပ္ ၅ နွစ္အတြင္း၌ ထုိ.ထက္ပုိ၍ တုိးတက္ေစရန္ျဖစ္သည္ ။

သုိ.ေသာ္လည္း စီမံကိန္းေရးဆြဲေရးေကာ္မရွင္က ၁၉၈၁ ခုနွစ္အတြက္ စီမံကိန္းမူၾကမ္း ေရးဆြဲျပင္ဆင္ရာ၌ ၁၉၇၉ နွင့္ ၁၉၈၀ ခုနွစ္မ်ားအတြက္ ဘ႑ာေရးလုိေငြမွာ ၁၀ ဘီလီယံယြမ္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေနေၾကာင္း ေတြ.ရွိခဲ့ျပီး ၁၉၈၁ ခုနွစ္ လုိေငြျပမႈသည္လည္း ျမင့္မားလိမ့္မည္ဟု ၾကိဳတင္ခန္.မွန္းခဲ့သည္ ။ တစ္ျပိဳင္တည္းလုိမွာပင္ ေဈးနႈန္းမ်ားမွာ ျမင့္တက္ေနျပီး မေက်နပ္ခ်က္မ်ား က်ယ္ျပန္.စြာ ထြက္ေပၚလာေနသည္ ။

အေျခအေနကုိ ခ်န္ယန္းသိသြားေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ ၁၉၈၁ ခုနွစ္အတြင္း၌ ဘ႑ာေရးနွင့္ ေငြစာရင္းတုိ. ဟန္ခ်က္ညီ မွ်တေနေအာင္ ျပဳလုပ္ရမည္ဟု သူက အၾကံျပဳသည္ ။ ဘ႑ာေရးရွင္းတမ္း ဟန္ခ်က္ညီ မွ်တေနေစရန္အတြက္ စီးပြါးေရး အလွ်င္အျမန္ တုိးတက္ေနမႈကုိ စြန္.လႊတ္ျခင္းက ပုိ၍ေကာင္းမြန္သည္ဟု သူကယုံၾကည္ေနသည္ ။ နွစ္စဥ္နွစ္စဥ္ ထပ္ဆင့္၍ ဘ႑ာေရးလုိေငြျပေနမႈက ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈအား ပုိျပီးဆုိးဝါးေစလိမ့္မည္ကုိ သူကစုိးရိမ္သည္ ။ လီရွန္နင္းက ပုိ၍ကဲေသးသည္ သူက ဘတ္ဂ်တ္ရွင္းတမ္း မွ်တရုံသာမက ဘတ္ဂ်တ္ရွင္းတမ္း ပုိေငြျပေအာင္ပင္ ရည္မွန္းသင့္သည္ဟု ဆုိေနေသးသည္ ။ သူတုိ.နွစ္ဦးသည္ စီးပြါးေရးမူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္သည့္ အေတြ.အၾကဳံ မ်ားစြာရွိထားေသာေၾကာင့္ ၁၉၈၁ ခုနွစ္အတြင္း ေနာက္ထပ္ စီးပြါးေရးျပန္လည္ ထိန္းညွိမႈ အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ေတာ့မည္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေနေပသည္ ။ ဤသည္၏ အဓိပၸါယ္မွာ တည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္းမ်ား၏ အခ်ဳိးအစားကုိ ေလွ်ာ့ခ်ရမည္ျဖစ္ျပီး ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္မႈ အရွိန္အဟုန္ကုိ ေနွးေကြးသြားေစလိမ့္မည္ဆုိသည့္ သေဘာပင္ျဖစ္သည္ ။

စီမံကိန္းေရးဆြဲေရး ေကာ္မရွင္မွ ျပန္လည္ေရးဆြဲထားသည့္ အစီအစဥ္ကုိ ေဆြးေႏြးသုံးသပ္နုိင္ရန္အတြက္ နုိဝင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန.တြင္ တည္ဆဲေပၚလစ္ဗ်ဴရုိေကာ္မတီသုိ. တင္သြင္းခဲ့သည္ ။ တိန္.ေရွာင္ပင္း ၊ ခ်န္ယန္းနွင့္ လီရွန္နင္းတုိ. အတည္ျပဳေပးခဲ့ျပီးေနာက္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန.တြင္ ျပည္နယ္နွင့္ ေဒသဆုိင္ရာ ျမဴနီစီပယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား တက္ေရာက္သည့္ ဗဟုိေကာ္မတီ အလုပ္အဖြဲ. အစည္းအေဝးမွတစ္ဆင့္ တစ္နုိင္ငံလုံးသုိ. ျဖန္.ခ်ိခဲ့သည္ ။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနွင့္အတူ နွစ္မ်ားစြာ ဆက္တုိက္ဆုိသလုိ သီးနွံအထြက္နႈန္းေကာင္းျပီး ေဈးကြက္သည္လည္း အသက္ဝင္လႈပ္ရွားလာသည္နွင့္အမွ် လူေနမႈအဆင့္အတန္းမွာလည္း ျမင့္မားလာခဲ့သည္ ။ ဤသုိ.ေသာ အေျခအေနေကာင္းမ်ား ရွိေနသည့္အခ်ိန္တြင္ တစ္နုိင္ငံလုံးမွ ရဲေဘာ္မ်ားစြာသည္ ျပန္လည္ထိန္းညွိေရးအစီအစဥ္မ်ားကုိ မလုိအပ္ဟု ရႈျမင္ၾကသည္ ။ ျပန္လည္ထိန္းညွိေရးဆုိသည္မွာ နုိင္ငံျခားကုမၸဏီတုိ.နွင့္ ခ်ဳပ္ဆုိထားသည့္ စာခ်ဳပ္တခ်ဳိ.ကုိ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခ်ဳပ္ဆုိရမည္ ၊ တခ်ဳိ.ေသာ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ လုပ္ငန္းခြင္သုိ. ပုိ.ေဆာင္ထားျပီးျဖစ္သည့္ စက္ယႏၱရားတုိ.ကုိ ဂုိေဒါင္ထဲထည့္၍ ျပန္သိမ္းထားရေတာ့မည္ဟု သေဘာအဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ေပသည္ ။

အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြါးေရးသည္ ဒုကၡေရာက္ေနျပီဟု ျပည္ပနုိင္ငံမ်ားတြင္ ေျပာဆုိမႈမ်ား ေပၚထြက္လာသည္ ။ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖဳိးမႈမ်ားနွင့္ ပက္သက္၍ ေနရာအနွံ.တြင္ ခ်ီးက်ဴးသံမ်ား ၾကားေနရသည္။ ကြ်န္ေတာ္ဖတ္မိသေလာက္ စာမ်ားအနက္မွ ဂ်ပန္တစ္နုိင္ငံတည္းသာလွ်င္ စီးပြါးေရးကုိ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚသုိ. ျပန္တင္နုိင္ရန္အတြက္ ျပန္လည္ထိန္းညွိေရး လုပ္ေဆာင္ဖုိ. လုိအပ္သည္ဟု ယုံၾကည္သည္ ။

ျပန္လည္ထိန္းညွိေရးအစီအစဥ္ကုိ ခ်န္ယန္းနွင့္ လီရွန္နင္းတုိ.က အဆုိျပဳတင္ျပၾကသည္ ။ တိန္.ေရွာင္ပင္းသည္ တည္ဆဲေပၚလစ္ဗ်ဴရုိေကာ္မတီ အစည္းအေဝး၌ ဤအခ်က္ကုိ သေဘာတူခဲ့ျပီး ဗဟုိေကာ္မတီ အလုပ္အဖြဲ. အစည္းအေဝး၌ အက်ဳိးဆက္မ်ားနွင့္ ပက္သက္၍ မိန္.ခြန္းေျပာၾကားခဲ့ေသာ္လည္း ဤအစီအစဥ္မွာ သူအမွန္တကယ္ လုိခ်င္သည့္အခ်က္မဟုတ္ေပ ။ အဓိက သြင္းကုန္စီမံကိန္းမ်ားကုိ ဖ်က္သိမ္းျပီး စက္ယႏၱရားမ်ားကုိ ဂုိေဒါင္ထဲထည့္၍ သိမ္းထားရမည္ကုိ သူစိတ္မခ်မ္းသာေပ ။ ခ်န္ယန္းနွင့္ လီရွန္နင္းတုိ.၏ အယူအဆကုိ သေဘာတူခဲ့ျခင္းမွာ ခ်န္ယန္းကုိ ေထာက္ခံေၾကာင္း ျပသရုံမွ်သာျဖစ္သည္ ။

တိန္.ေရွာင္ပင္းသည္ ထုိအခ်ိန္ထိ စီးပြါးေရးရာ ကိစၥရပ္မ်ားနွင့္ ပက္သက္လွ်င္ ခ်န္ယန္းကုိ အဓိက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္သူအျဖစ္ စဥ္းစားယုံၾကည္ေနဆဲျဖစ္သည္ ။ သူ၏စိတ္ထဲ၌ ခ်န္ယန္းသည္ ဆယ္စုနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေတြ.အၾကဳံမ်ားအရ စီးပြါးေရးနွင့္ပက္သက္၍ အနက္ရႈိင္းဆုံး သိျမင္နားလည္သူ တစ္ဦးျဖစ္ျပီး သူထက္ပုိ၍ သိရွိကြ်မ္းက်င္သည္ဟု ယူဆေနသည္ ။ အေျခအေနမ်ားသည္ သူနွစ္သက္သည့္ ပုံစံအတုိင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ခ်န္ယန္းအေပၚေထာက္ခံမႈကုိ ျပသခဲ့သည္ ။

ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး ဟူေယာင္ဘန္းသည္ အစည္းအေဝး၌ ဘာမွ် မေျပာခဲ့ေပ ။ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္၌ သူသည္ အလုံးစုံကုိ သေဘာမတူေသာ္လည္း ပါတီဝါရင့္ၾကီး ၂ ေယာက္က အစီအစဥ္ကုိ အဆုိျပဳတင္ျပခဲ့ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က သေဘာတူေထာက္ခံေနသည့္ အေနအထား၌ သူ.အေနျဖင့္ သေဘာမတူ ကန္.ကြက္ေၾကာင္းျပသဖုိ. ခက္ခဲေနသည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ထင္သည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း ၁ နွစ္တာကာလ လြန္ေျမာက္သြားျပီး ၁၉၈၂ ခုနွစ္ ေႏြဦး၌ ျပည္နယ္မ်ားသုိ. စစ္ေဆးေရးသြားစဥ္အတြင္း “၁၉၈၁ ခုနွစ္ ျပန္လည္ထိန္းညွိေရး အစီအစဥ္ဟာ စီးပြါးေရးကုိ နိမ့္က်သြားေစခဲ့တယ္”ဟု သူကေျပာခဲ့သည္ ။ ဤစကားမ်ား ခ်န္ယန္း၏ နားသုိ.ျပန္ေရာက္သြားခ်ိန္၌ သဘာဝက်စြာပင္ သူက မေက်နပ္ေပ ။

ကြ်န္ေတာ္သည္ ဗဟုိစီးပြါးေရးနွင့္ ဘ႑ာေရး ဦးေဆာင္အဖြဲ.၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဗဟိုေခါင္းေဆာင္မႈ အဝန္းအဝုိင္းသုိ. စတင္ဝင္ေရာက္ခါစျဖစ္ျပီး နုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ စီးပြါးေရးအေျခအေနနွင့္ ပက္သက္၍ ရင္းနွီးကြ်မ္းဝင္မႈ မရွိေသးေပ ။ ခ်န္ယန္းအေပၚတြင္ ပကတိရုိးသားစြာပင္ ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္ခဲ့သည္ ။ သူ၏ အယူအဆမ်ားက ကြ်န္ေတာ္၏ “ဆယ္နွစ္အတြင္း စီးပြါးေရး နွစ္ဆတုိးတက္ေရး” အယူအဆနွင့္ ကြဲျပားေနသည့္တုိင္ ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္း၏ အယူအဆကုိ ကြ်န္ေတာ္သေဘာတူ ေထာက္ခံခဲ့သည္ ။ ျပန္လည္စဥ္းစားသုံးသပ္ၾကည့္ေသာအခါ၌ ေနာက္ထပ္ျပန္လည္ထိန္းညွိေရး အစီအစဥ္မွာ လုိအပ္ျပီး အဆုံးသတ္ရလာဒ္မ်ားမွာ ေကာင္းမြန္ေပသည္ ။

၁၁ ၾကိမ္ေျမာက္ ဗဟုိေကာ္မတီ တတိယအၾကိမ္ စုံညီအစည္းအေဝးအျပီး ကာလမ်ားအတြင္းက ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ စီးပြါးေရးမွာ တြင္းထဲ၌ က်ေရာက္ေနဆဲျဖစ္သည္ ။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ (ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရး မတုိင္မွီနွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရး ကာလမ်ားအတြင္း) ျမဳိ.ျပတည္ေဆာက္ေရး ၊ စုိက္ပ်ဳိးေရးနွင့္ ျပည္သူတုိ.၏ လူေနမႈအဆင့္အတန္း အပါအဝင္ နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ ေခတ္ေနာက္က် က်န္ေနခဲ့သည္ ။ ပုိ၍ ခုိင္မာေတာင့္တင္းသည့္ စီးပြါးေရးအဆင့္အတန္း အေနအထားသုိ. ေရာက္ရွိေစရန္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ “ျပန္လည္ေလ့လာေရး” ျဖစ္စဥ္ကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ရေပမည္ ။ ဤသုိ.ေသာ အေနအထား၌ စီးပြါးေရး အလွ်င္အျမန္ ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္ဖုိ. မျဖစ္နုိင္ေပ ။ ၾကီးမားက်ယ္ျပန္.သည့္ အေျခခံအေဆာက္အအုံ တည္ေဆာက္ေရးမ်ားကုိလည္း ျပဳလုပ္နုိင္မည္မဟုတ္ေပ ။

ဥပမာအားျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသ စီးပြါးေရးကုိ ျပန္လည္အားသစ္ေလာင္းရန္နွင့္ လယ္သမားမ်ားကုိ မက္လုံးေပးရန္အတြက္ စုိက္ပ်ဳိးေရးထြက္ကုန္မ်ား၏ေဈးကုိ ျမွင့္တင္ခဲ့သည္ ။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ျမိဳ.ျပနွင့္ ေက်းလက္ၾကား ဝင္ေငြကြာဟမႈကုိ ေလွ်ာ့ခ်ရန္ျဖစ္သည္ ။ ဤမူဝါဒ ခ်မွတ္စဥ္က ကြ်န္ေတာ္သည္ စီခြ်မ္ျပည္နယ္၌ ရွိေနဆဲျဖစ္ျပီး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္ ။ ဤေနရာ၌ ေျပာစရာ ၂ ခ်က္ရွိသည္ ။ ပထမအခ်က္အေနျဖင့္ စုိက္ပ်ဳိးေရးနွင့္ ေက်းလက္ေဒသ ထြက္ကုန္မ်ား၏ ေဈးနႈန္းကုိ ျမွင့္ေပးရမည္ သုိ.မဟုတ္ပါက လယ္သမားတုိ.အေနျဖင့္ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ရန္ မက္လုံးမရွိေပ ။ ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင့္ ထုိစဥ္က စုိက္ပ်ဳိးေရးနွင့္ တျခားေက်းလက္ေဒသ ထြက္ကုန္မ်ားတြင္ နုိင္ငံေတာ္၏ ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်ယ္လွယ္မႈကုိ ဖယ္ရွားရန္ မျဖစ္နုိင္ေသာ္လည္း အထူးသျဖင့္ ဂ်ဳံ ၊ စပါး အဓိက စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္သည့္ ေဒသမ်ားတြင္ ျပ႒ါန္းခ်က္အရ မျဖစ္မေန ဝယ္ယူရမည့္ အခ်ဳိးအစားကုိ ေလွ်ာ့ခ်ရမည္ ။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ဤအခ်ဳိးအစားမွာ အလြန္ျမင့္မားခဲ့သည္ ။ လယ္သမားတုိ.မွာ ဤသတ္မွတ္ခ်က္ကုိ ျပည့္မွီေအာင္ အလြန္အမင္းပင္ ၾကိဳးစားၾကရသည္ ။

၁၁ ၾကိမ္ေျမာက္ ဗဟုိေကာ္မတီ တတိယအၾကိမ္ စုံညီအစည္းအေဝးအျပီး၌ ၁၉၇၉ ၊ ၁၉၈၀ ၊ ၁၉၈၁ ၊ ၁၉၈၂ ၊ ၁၉၈၃ နွင့္ ၁၉၈၄ စသည္ျဖင့္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္တုိက္ပင္ သီးနွံအထြက္နႈန္းမ်ား တုိးလာခဲ့သည္ ။ “ေက်းလက္ေဒသ ေျမယာကန္ထရိုက္” မူဝါဒကုိ ခ်မွတ္က်င့္သုံးျခင္းျဖင့္ “လယ္လုပ္သူ လယ္ပုိင္ရမည္” ဟူသည့္ ျပႆနာကုိေျဖရွင္းနုိင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေက်းလက္ေဒသတုိ.သည္ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈအသစ္တုိ.ကုိ ခံစားလာခဲ့ၾကရသည္။ “လယ္သမားတုိ.သည္ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရး အသင္း၏ အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္သည္” ဆုိသည့္ စနစ္ေဟာင္းသည္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ျပီး လယ္သမားတုိ.သည္ သူတုိ.အတြက္သူတုိ.ကုိယ္တုိင္ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္လာနုိင္ခဲ့ၾကသည္ ။

ထုိနွစ္ကာလမ်ားအတြင္းက ေက်းလက္ေဒသမ်ားမွ ေပၚထြန္းလာသည့္ စြမ္းအားမွာ လူအမ်ား ခန္.မွန္းေတြးဆနုိင္သည္ထက္ပင္ ေက်ာ္လြန္ေနခဲ့ျပီး မယုံနုိင္စရာပင္ျဖစ္သည္ ။ ေျဖရွင္းနုိင္ဖြယ္မရွိေတာ့ဟု ယူဆထားသည့္ ျပႆနာတစ္ခုကုိ နွစ္အနည္းငယ္အတြင္း သူ.ဘာသာ ေျဖရွင္းျပီးသားျဖစ္သြားသည္ ။ ယခင္က စုိးရိမ္ဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ အစားအေသာက္ ရွားပါးသည့္ျပႆနာမွာ ၁၉၈၄ ခုနွစ္အတြင္း၌ လယ္သမားတုိ.သည္ သူတုိ.ေရာင္းခ်နုိင္သည္ထက္ ပုိလွ်ံလာသည့္ အေနအထားသုိ. ေျပာင္းလဲသြားသည္ ။ နွစ္စဥ္ဝယ္ယူမႈမ်ားေၾကာင့္ နုိင္ငံေတာ္၏ ေကာက္ပဲသီးနွံ သုိေလွာင္မႈမွာ ျပည့္လွ်ံလာခဲ့သည္ ။

အေျပာင္းအလဲကုိ တျခားအေၾကာင္းရင္ ၂ ခုကလည္း ပံ့ပုိးေပးခဲ့သည္ ။ တစ္ခုမွာ စုိက္ပ်ဳိးေရးထြက္ကုန္ ေဈးနႈန္းမ်ား ျမင့္တက္လာျခင္းျဖစ္သည္ ။ လယ္သမားတုိ.သည္ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးမွ အက်ဳိးအျမတ္ ခံစားလာရသည္ ။ ေနာက္ထပ္ တျခားအခ်က္မွာ ျပ႒ါန္းခ်က္အရ နုိင္ငံေတာ္သုိ. မျဖစ္မေန ေရာင္းခ်ရမည့္ အခ်ဳိးအစားကုိ ေလွ်ာ့ခ်နုိင္မႈျဖစ္သည္ ။ ဤအခ်က္၏ ဆုိလုိခ်က္မွာ လယ္သမားတုိ.၏ ပါးစပ္ေပါက္မွအစာကုိ ေလွ်ာ့ယူလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ ။

ဆယ္စုနွစ္ ၂ ခုေက်ာ္ၾကာမွ် နွစ္စဥ္ သီးနွံရိတ္သိမ္းျပီးခ်ိန္တြင္ သူတုိ.ထုတ္လုပ္လုိက္သည့္ သီးနွံတုိ.ကုိ နုိင္ငံေတာ္သုိ. ေရာင္းခ်ျပီးခ်ိန္၌ လယ္သမားတုိ.မွာ စားဖုိ.ပင္ မက်န္ေတာ့ေပ ။ ဤမူဝါဒ အသစ္ကုိ ခ်မွတ္နုိင္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းမွာ ၁၁ ၾကိမ္ေျမာက္ ဗဟုိေကာ္မတီ တတိယအၾကိမ္ စုံညီအစည္းအေဝးမွ တရုတ္ျပည္သည္ ေကာက္ပဲသီးနွံမ်ားကုိ တင္သြင္းနုိင္သည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သာျဖစ္သည္ ။ စက္မႈလုပ္ငန္းသုံး သီးနွံမ်ားကုိ ထိန္းထားနုိင္ရန္အတြက္ ဤသုိ.တင္သြင္းျခင္းကုိ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ဟု ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္းကေျပာသည္ သုိ.ေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ တင္သြင္းလာသည့္ သီးနွံပမာဏမွာ ျမိဳ.ျပေဒသ စားသုံးမႈလုိအပ္ခ်က္ကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးနုိင္ခဲ့သည္ ။ ဤသုိ.ျဖင့္ ျမိဳ.ျပစားသုံးမႈအတြက္ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းပါဝင္သည့္ ေက်းလက္ေဒသမွ နုိင္ငံေတာ္သုိ. မျဖစ္မေန ေရာင္းခ်ရသည့္ အခ်ဳိးအစားကုိ ေလွ်ာ့ခ်နုိင္ခဲ့သည္ ။ ထုိနွစ္ကာလမ်ားအတြင္းက တင္သြင္းခဲ့သည့္ သီးနွံပမာဏမွာ တန္ခ်ိန္ ၁၀ သန္းမွ တန္ခ်ိန္သန္း ၂၀ ရွိသည္အထိ မ်ားျပားခဲ့သည္ ။ ေကာက္ပဲသီးနွံ အဓိကစုိက္ပ်ဳိးသည့္ ေဒသမ်ားမွာ သူတုိ.ပုိလွ်ံသည့္ သီးနွံတုိ.ကို ေဈးနႈန္းျမင့္ျမင့္ျဖင့္ ေရာင္းခ်နုိင္ျပီး အက်ဳိးအျမတ္မ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည္ ။ ဤအခ်က္မ်ား၏ စုေပါင္းရလာဒ္မွာ ေက်းလက္ေဒသတုိ. အလွ်င္အျမန္ ၾကြယ္ဝလာျခင္းျဖစ္သည္ ။

ဤမူဝါဒကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ.အတြက္ အရင္းအနွီးမ်ား ေပးဆပ္ရသည္ ။ စုိက္ပ်ဳိးေရးထြက္ကုန္ ေဈးနႈန္းမ်ား ျမင့္တက္လာခ်ိန္တြင္ ျမိဳ.ျပေန အလုပ္သမားမ်ား၏ ဝယ္နုိင္စြမ္းအားမွာ အကန္.အသတ္ရွိသျဖင့္ ျမိဳ.ျပေဒသ စားကုန္ေဈးနႈန္းမ်ားကုိ ခ်က္ခ်င္းျမွင့္မေပးနုိင္ေပ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ စုိက္ပ်ဳိးေရးနွင့္ တျခားေက်းလက္ေဒသ ထြက္ကုန္မ်ားအတြက္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္ ။ တစ္ျပိဳင္တည္းမွာပင္ သီးနွံမ်ား တင္သြင္းရန္အတြက္ နုိင္ငံျခားေငြ လုိအပ္သည္ ။ ဤအခ်က္က စက္ယႏၱရား တင္သြင္းမႈကုိ ထိခုိက္ေစသည္ ။ ထုိ.ျပင္ ျမိဳ.ျပအိမ္ယာ တည္ေဆာက္ေရးကိုလည္း တုိးခ်ဲ.ရသည္ ။ ယခုအခါ စက္ရုံမ်ားသည္ ကုိယ္ပုိင္ဆုံးျဖတ္ခြင့္ ပုိရွိလာေသာေၾကာင့္ အလုပ္သမားတုိ.၏ လုပ္ခနွင့္ဆုေၾကးတုိ.ကုိ တုိးေပးၾကသည္ ။ ဤကိစၥမ်ားအားလုံးအတြက္ ေငြပုိျပီး ကုန္က်ခံသုံးစြဲရသည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း ဤအခ်က္အားလုံးမွာ ျပန္လည္နလံထူေရးျဖစ္စဥ္၏ အစိတ္အပုိင္းသာျဖစ္ျပီး ေနာက္ပုိင္းနွစ္ကာလမ်ားအတြင္း အေျခအေနေကာင္းမ်ား ေပၚထြန္းလာေရးအတြက္ လမ္းေၾကာင္းေပးခဲ့သည္ ။

၁၁ ၾကိမ္ေျမာက္ ဗဟုိေကာ္မတီ တတိယအၾကိမ္ စုံညီအစည္းအေဝးအျပီး၌ ကြ်န္ေတာ္တုိ.နုိင္ငံ၏ အခြန္ဝင္ေငြမွာ အမ်ဳိးသားအသားတင္ထုတ္ကုန္ အခ်ဳိးအစားနွင့္နႈိင္းယွဥ္လွ်င္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း က်ဆင္းလာခဲ့ျပီး အသုံးစာရိတ္မ်ားက မွန္မွန္ၾကီး တုိးလာခဲ့သည္ ။ ရလာဒ္မွာ ဘ႑ာေရးလုိေငြ ျပလာျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဤသည္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ျပန္ေပးရမည့္ တန္ဖုိးျဖစ္၍ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိသည့္ ျပႆနာသာျဖစ္၍ ေျဖရွင္းနုိင္သည့္ ျပႆနာသာျဖစ္သည္ ။ ၁၉၈၄ ခုနွစ္၌ အခြန္ဝင္ေငြနွင့္ အမ်ဳိးသားအသားတင္ထုတ္ကုန္အခ်ဳိးအစားကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျမွင့္တင္ရန္ ကြ်န္ေတာ္ အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။ လုိေငြျပမႈကုိ ေလွ်ာ့ခ်ရန္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ ယာယီအားျဖင့္ အေျခခံအေဆာက္အအုံ တည္ေဆာက္ေရးကုိ အခ်ဳိးအစားေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ျပီး စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖိဳးမႈ အရွိန္ကုိ ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ရသည္ ။ တျခားေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေပ ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ အကယ္၍ အေျခအေနမ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ “အားလုံးအစြမ္းကုန္ တုိးတက္ေရး”ကုိ ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါက စုိးရိမ္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျမင့္မားသည့္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈကုိ ရင္ဆုိင္ရျပီး လယ္သမား ၊ အလုပ္သမားတုိ.အေပၚတြင္ ပုိ၍ဝန္ပိေစလိမ့္မည္ျဖစ္သည္ ။ ၁၉၇၉ ၊ ၁၉၈၀ နွင့္ေနာက္ထပ္ ၁၉၈၁ ခုနွစ္ စီးပြါးေရး ျပန္လည္ထိန္းညွိမႈ အစီအစဥ္မ်ားမွာ လုိအပ္ေပသည္ ။ ၁၉၈၁ ခုနွစ္ ျပန္လည္ထိန္းညွိေရး အစီအစဥ္၏ ရလာဒ္အျဖစ္ စုိက္ပ်ဳိးေရးနယ္ပယ္၏ သီးနွံထြက္နႈန္းမွာ ဆက္လက္၍ တုိးတက္ခဲ့သည္ ၊ ေဈးကြက္သည္လည္း ဆက္လက္၍ ၾကြယ္ဝခဲ့ျပီး နုိင္ငံ၏ စီးပြါးေရးသည္လည္း အနႈတ္လကၡဏာ မျပခဲ့ေပ ။ ဤသည္နွင့္ဆန္.က်င္စြာပင္ စီးပြါးေရးသည္ ၁ နွစ္လွ်င္ ၄ ရာခုိင္နႈန္းမွ် တုိးတက္ခဲ့သည္ ။ ၁၉၈၁ ခုနွစ္တြင္ ျပန္လည္ထိန္းညွိေရး အရွိန္ရလာသည္နွင့္အမွ် ပုိ၍တုိးတက္လာသည္ ။ ပထမ သုံးလပတ္အတြင္း တိုးတက္မႈမွာ နႈိင္းယွဥ္ျခင္းအားျဖင့္ ေနွးေကြးသည္ ၊ ဒုတိယ သုံးလပတ္၌ အေျခအေန ပုိေကာင္းလာသည္ ၊ တတိယ သုံးလပတ္၌ တုိးတက္မႈနႈန္းျမင့္လာျပီးလွ်င္ စတုတၳ သုံးလပတ္တြင္ သိသိသာသာပင္ တုိးတက္လာသည္ ။ ဤအခ်က္က ျပန္လည္ထိန္းညွိေရးသည္ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ျပီး စီးပြါးေရး ျပန္လည္နလံထူလာျခင္းကုိ ျပသေနသည္ ။

စီးပြါးေရး တုိးတက္ျမဲတုိးတက္ေနေစရန္ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ယခုလုိလုပ္ခဲ့ၾကသည္ ။ အေျခခံအေဆာက္အအုံ တည္ေဆာက္ေရးကုိ အခ်ဳိးအစား ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ျပီး အၾကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္း ၊ သံနွင့္ စတီးထုတ္လုပ္သည့္လုပ္ငန္းနွင့္ စက္ပစၥည္းထုတ္လုပ္သည့္ လုပ္ငန္းတုိ.ကုိ ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့သည္ ၊ ပုဂၢလိက စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းတုိ. လုပ္ကုိင္ေစရန္ အားေပးခဲ့ျပီး လူအမ်ား သုံးစြဲသည့္ ကုန္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားနွင့္ ခ်ည္မွ်င္နွင့္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္း ကဲ့သုိ.ေသာ အေသးစား လုပ္ငန္းတုိ.ကို တုိးခ်ဲ.ခဲ့သည္ ၊ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ား တုိးတက္လာေစရန္ အားေပးခဲ့သည္ ။ ဤနည္းမ်ားျဖင့္ စီးပြါးေရးတုိးတက္မႈကုိ ထိန္းသိမ္းထားနုိင္ခဲ့သည္ ။ ျမိဳ.ျပမ်ားသည္ ဆက္လက္၍ ၾကြယ္ဝျမဲၾကြယ္ဝခဲ့ျပီး လူေနမႈအဆင့္အတန္းသည္လည္း ဆက္လက္၍ ျမင့္ျမဲျမင့္တက္ေနခဲ့သည္ ။ အလုပ္အကုိင္ ရရွိမႈနႈန္း ျမင့္တက္ခဲ့သည္ ။ အဆုံး၌ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ ဘတ္ဂ်တ္ရွင္းတမ္းသည္ ဟန္ခ်က္ညီ မွ်တလာျပီး ေယ်ဘုယ်အားျဖင့္ ျပည္သူတုိ.သည္လည္း ပုိ၍ေက်နပ္လာသည္ ။

ဤအခ်က္က ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ မူဝါဒတြင္ အားနည္းခ်ဳိ.ယြင္းခ်က္မ်ား ရွိေနသည္ကုိ ျပသေနသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ စီမံကိန္းေရးဆြဲေရး ေကာ္မရွင္မွ အေျခခံအေဆာက္အအုံ တည္ေဆာက္ေရးစီမံကိန္းမ်ားကုိ ဖ်က္သိမ္းသည့္ အစဥ္အလာနည္းလမ္းမ်ားကုိ လုံးဝအျပီးတုိင္ မတည့္မတ္နုိင္ေသးေပ ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ “ဘုတ္အဖြဲ.မွ တုိက္ရုိက္ပယ္ဖ်က္သည္” ဆုိသည့္နည္းလမ္းကို မပယ္ဖ်က္နုိင္ေသးေပ ။ စနစ္ေဟာင္းသည္ ဆက္လက္၍ ရွိေနျမဲျဖစ္သည့္အတြက္ ဤသုိ.မလုပ္ရန္မွာ မလြယ္ကူလွပါ ။ ထုိ.ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.သည္ ေဒသအသီးသီးအတြက္ ခြဲတမ္းမ်ား ခ်မွတ္ေပးခဲ့သည္ ။

သုိ.ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ မဖ်က္သိမ္းသင့္သည့္ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ ဘတ္ဂ်တ္မွ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခ်ဳိ.ကုိ ေျပာင္းလြယ္ျပင္လြယ္ သုံးစြဲ၍ စီမံကိန္းတစ္ခ်ဳိ.ကို ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္နုိင္ရန္ ကြ်န္ေတာ္က စီမံကိန္းေရးစြဲေရးေကာ္မရွင္ကုိ ေတာင္းဆုိခဲ့သည္ ။ အေထြေထြ အသုံးစားရိတ္မ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ေလွ်ာ့ခ်ျပီးေနာက္ မည္သည့္ျဖတ္ေတာက္မႈက ပုိ၍အထိနာေစမည္နည္း သုိ.မဟုတ္ မည္သည့္ စီမံကိန္းကုိ ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းသည္ ပုိ၍အက်ဳိးရွိမည္နည္း ဆုိသည့္အခ်က္မ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ျပန္လည္သုံးသပ္ၾကသည္ ။ သိၾကသည့္အတုိင္းပင္ ခြ်င္းခ်က္မ်ားမ်ား ရွိေနသည္မဟုတ္ပါ ။ မည္သုိ.ပင္ဆုိေစ “ဘုတ္အဖြဲ.မွ တုိက္ရိုက္ျဖတ္ေတာက္သည္”၏ ဆုိးက်ဳိးတုိ.ကို ကြ်န္ေတာ္တုိ. ေလွ်ာ့ခ်နုိင္ခဲ့ပါသည္ ။

ျပန္ေျပာင္း၍ ေတြးၾကည့္လုိက္တုိင္းပင္ ျပန္လည္ထိန္းညွိေရး အစီအစဥ္သည္ အထိနာေစခဲ့ပါသည္ ။ စက္ယႏၱရားမ်ား လက္ခံရရွိျပီးျဖစ္သည့္ သုိ.မဟုတ္ အလွ်င္အျမန္ျပီးဆုံးရန္ လုိအပ္ေနျပီး တပ္ဆင္လည္ပတ္နုိင္၍ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကုိလည္း ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ထုတ္လုပ္နုိင္သည့္ စီမံကိန္းအားလုံးအတြက္ ခြ်င္းခ်က္မ်ား သတ္မွတ္ေပးခဲ့သင့္သည္ ။ အထူးသျဖင့္ ဂိုေဒါင္ထဲထည့္၍ သိမ္းထားသည့္ စားရိတ္နွင့္ နႈိင္းယွဥ္တြက္ၾကည့္ပါက ဤသုိ.ျပဳလုပ္ျခင္းက္ ပုိ၍တြက္ေျခကုိက္ေပမည္။ အခ်ဳိ.ေသာ စီမံကိန္းမ်ားကို ေနာက္ ၁ နွစ္အၾကာတြင္ ျပန္လည္၍ စတင္နုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း အခ်ိန္နွင့္ ေငြေၾကးတုိ. ဆုံးရႈံးခဲ့သည္ ။ အခ်ဳိ.စီမံကိန္းမ်ားမွာ ျပန္လည္အရွိန္ရရန္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူခဲ့ရသည္ ။

ပုိ၍ျပဳလြယ္ေျပာင္းလြယ္သည့္ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းမွာ ဤစီမံကိန္းမ်ားအတြက္ စားရိတ္က်ခံရန္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.တြင္ ျပည္တြင္းအရံေငြေၾကး အလုံအေလာက္မရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ျပီး ဘ႑ာေရးရွင္းတမ္း ဟန္ခ်က္ညီမွ်တေစရန္ လုိေငြျပမႈကုိ ေလွ်ာ့ခ်ဖုိ.လုိအပ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။ ဤအရာအားလုံးမွာ က်ဳိးေၾကာင္းဆက္စပ္ေနသည္ ။

ဥပမာအားျဖင့္ အကယ္၍ လုိေငြျပမႈကို ခ်က္ခ်င္းမပယ္ဖ်က္ပဲ ဘတ္ဂ်တ္ေငြတခ်ဳိ.ကို တန္ဖုိးရွိသည့္ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ အသုံးျပဳခဲ့ပါက ၁ နွစ္ သုိ.မဟုတ္ နွစ္အနည္းငယ္အတြင္း အရင္းျပန္ေက်နုိင္သည္ ။ တံခါးဖြင့္ စီးပြါးေရးမူဝါဒတြင္ဆုိပါက နုိင္ငံျခားမွ ေခ်းေငြယူျခင္းျဖင့္ ျပႆနာကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ေျဖရွင္းနုိင္ေပလိမ့္မည္ ။

သုိ.ေသာ္ ခ်န္ယန္းက စိုးရိမ္ေနျပီး သူ၏အယူအဆကို စြဲျမဲစြာ ဆုပ္ကိုင္ေနသည္ ။ သူသည္ အလြန္တရာ ၾကီးမားလွသည့္ စီမံကိန္းမ်ားကုိ စုိးရိမ္ေၾကာက္လန္.ေနျပီး စားရိတ္ေလွ်ာ့ခ်ရန္သာ ေတာင္းဆုိေနခဲ့သည္ ။ ထုိစဥ္က ကြ်န္ေတာ္တုိ.တြင္ လုံေလာက္သည့္ အေတြ.အၾကံဳ မရွိေသးသည့္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ. နားမလည္ သေဘာမေပါက္ခဲ့သည့္ အရာမ်ားမွာ ေျမာက္မ်ားစြာရွိေနခဲ့သည္ ။

(ေက်ာက္က်ိယန္၏ Prisoner of the State စာအုပ္ Part 3, Chapter 2 An Early Setback ကုိ ဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။)

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖဳိးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား(နုိင္ငံေတာ္ အက်ဥ္းသား)

အပုိင္း ၃

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖဳိးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား

အခန္း ၁

ထိပ္ပုိင္းမွ မတူကြဲလြဲသည့္ အယူအဆမ်ား

ေက်ာက္မည္ကဲ့သုိ. ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသည့္ အဆင့္သုိ. တက္လွမ္းေရာက္ရွိလာပါသနည္း ။

၁၉၇၀ ခုနွစ္မ်ား၏ အလယ္ပုိင္းနွစ္ကာလမ်ားအတြင္း စီခြ်မ္ျပည္နယ္ ပါတီအတြင္းေရးမႈးအျဖစ္

ေက်းလက္ေဒသ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ ထုိးထြင္းတီထြင္မႈအျပည့္ျဖင့္ ဆင္ႏႊဲနုိင္ခဲ့ရာမွ

က်ယ္ျပန္.သည့္ ခ်ီးမြမ္းေထာက္ခံမႈမ်ား ရရွိလာခဲ့ျပီးေနာက္ နုိင္ငံေတာ္အဆင့္

နုိင္ငံေရးအသုိင္းအဝိုင္းေလာကသုိ. စတင္ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္ ။ ၁၉၇၇ ခုနွစ္တြင္ အလွည့္က်

ေပၚလစ္ဗ်ဴရုိအဖြဲ.ဝင္ ျဖစ္လာခဲ့ျပီး ေနာက္သုံးနွစ္အတြင္း၌ နုိင္ငံ၏ စီးပြါးေရးဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ

စီမံခန္.ခြဲရသည့္ တရုတ္ျပည္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာခဲ့သည္ ။

ေမာ္၏မူဝါဒမ်ားေၾကာင့္ ထိခုိက္ပ်က္စီးခဲ့ရသည့္ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြါးေရးကုိ ျပန္လည္နလံထူလာဖုိ.

အားထုတ္မႈမ်ားအေၾကာင္းကုိ ေက်ာက္ကေျပာျပထားသည္ ။ တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ၏

ဗိသုကာျဖစ္သည့္ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ တိန္.ေရွာင္ပင္းနွင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ ျဖည္းျဖည္းနွင့္

သတိရွိရွိ လုပ္ေဆာင္လုိသည့္ ပါတီဝင္မ်ားေလးစားသည့္ ဝါရင့္ၾကီး ခ်န္ယန္းတုိ.အၾကားရွိ

သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ားကုိ ညွိနႈိင္းဖ်န္ေျဖေပးသည့္ သူ၏အခန္းက႑ကုိလည္း ေဆြးေႏြးထားသည္ ။

၁၁ ၾကိမ္ေျမာက္ ဗဟုိေကာ္မတီ တတိယအၾကိမ္ စုံညီအစည္းအေဝး (၁၉၇၈ ခုနွစ္တြင္ က်င္းပခဲ့ျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မူဝါဒမ်ားကုိ စတင္ခ်မွတ္ခဲ့သည္) အျပီးတြင္ ဗဟုိေခါင္းေဆာင္မႈအတြင္း၌ သေဘာထားအယူအဆ ၂ မ်ဳိးေပၚထြက္လာခဲ့သည္ ။ တကယ္တမ္း၌ ထုိ.မတုိင္မွီကပင္ အယူအဆ ၂ မ်ဳိးရွိေနသည္ဟု ေျပာ၍ရသည္ ။ တစ္ခုမွာ တိန္.ေရွာင္ပင္း၏ အယူအဆျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ခုမွာ ခ်န္ယန္း၏ အယူအဆျဖစ္သည္ ။

တိန္.က စီးပြါးေရးျပဳျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကုိ အရွိန္ျမွင့္ျပဳလုပ္၍ ျပင္ပကမၻာသုိ. လမ္းဖြင့္ရမည္ဟု ယုံၾကည္ျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ ေဈးကြက္စီးပြါးေရးစနစ္ဆီသုိ. ဦးတည္ေဖာ္ေဆာင္လုိသည္ ။ ခ်န္ယန္းက ၁၉၅၀ ခုနွစ္မ်ားအတြင္းက ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ပထမ ၅ နွစ္ စီမံကိန္းတြင္ပါရွိသည့္ နည္းလမ္းမ်ားအတုိင္း ခ်ဥ္းကပ္လုပ္ေဆာင္လုိသည္။ ထုိအုပ္စုက စီမံကိန္း စီးပြါးေရးစနစ္ကုိ စြဲစြဲျမဲျမဲ ဆုပ္ကုိင္ထားျပီးလွ်ႈင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္မ်ားနွင့္ပက္သက္၍ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေဖာ္ေဆာင္လုိၾကသည္ ။

ဆယ္နွစ္ေက်ာ္ၾကာမွ် ဤအယူအဆ ၂ ခုအၾကား အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ အားျပိဳင္ၾကျပီးေနာက္ တိန္.၏ အယူအဆက ေအာင္ပြဲခံခဲ့ျပီး လူအမ်ားက ပုိ၍ပုိ၍ လက္ခံလာခဲ့သည္ ။ လက္ေတြ.အခ်က္အလက္မ်ားက ဤအယူအဆ မွန္ကန္ေၾကာင္း သက္ေသျပေနသည္ ။

ဟူေယာင္ဘန္းနွင့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ အေျခခံအားျဖင့္ တိန္.ေရွာင္ပင္း၏ အယူအဆမ်ားဖက္တြင္ရွိသည္ ။ ဩဇာတိကၠမၾကီးမားသည့္ ပါတီဝါရင့္ၾကီး လီရွန္နင္းက ခ်န္ယန္းဖက္မွ အျပည့္အဝရွိျပီး ပုိ၍ပင္ အစြန္းေရာက္ ေခါင္းမာသည္ ။ သူနွင့္ ခ်န္ယန္းၾကားရွိ အဓိကကြာျခားခ်က္မွာ ခ်န္ယန္းက သူ၏အယူအဆမ်ားကုိ အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္ျပီး လီရွန္နင္းကမူ မည္သည့္ခ်ဥ္းကပ္နည္းက သူ.အတြက္ အက်ဳိးရွိမည္ သုိ.မဟုတ္ ပုဂၢဳိလ္ေရးအရ သူ.ကုိထိခိုက္လိမ့္မည္ဟု တြက္ဆ၍ လက္ခံျခင္းျဖစ္သည္ ။ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးအတြင္း သူသည္ အေျခခံအားျဖင့္ စီးပြါးေရးဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ကြပ္ကဲရသူျဖစ္သည္ ။ ယူက်ိလီ (သူသည္ နုိင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းေကာ္မရွင္ကုိ ကာလၾကာျမင့္စြာ ဦးေဆာင္ခဲ့သည္)နွင့္သူသည္ စီးပြါးေရးကုိ စီမံကြပ္ကဲခဲ့ရသည္ ။

ေလးဦးဂုိဏ္း က်ဆုံးအျပီး (၁၉၇၆ခုနွစ္) ၂ နွစ္တာကာလအတြင္း ျဖစ္ရပ္မ်ားကုိလည္း သူတုိ.ပင္ ၾကီးၾကပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ စီးပြါးေရးမွ်ေျခမ်ားကုိ ပ်က္ယြင္းေစခဲ့သည့္ “အားလုံးအစြမ္းကုန္ အလွ်င္အျမန္ဆုံး တက္လွမ္းေရး လုႈပ္ရွားမႈ” နွင့္ “သြင္းကုန္ခုန္ပ်ံတုိးျမႈင့္ေရး”ဟု ေခၚဆုိသည့္ အေရးၾကီး စီမံကိန္းသြင္းကုန္မ်ား တင္သြင္းေရးအတြက္ လက္ေတြ.မေအာင္ျမင္နုိင္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္း စသည္တုိ.ကုိ ဤ ၂နွစ္တာကာလအတြင္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္ ။ အားလုံးမွာ သူနွင့္ ယူက်ိလီတုိ.၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အရွိန္ရ တုိးတက္လာသည္နွင့္အမွ် လီရွန္နင္းသည္ သူ၏လုပ္ရပ္မ်ားကုိ အသိအမွတ္မျပဳ ျငင္းပယ္ခံရသည္ဟု ခံစားလာရျပီး “အခုလက္ရွိ လုပ္ေနသမွ်အားလုံးမွန္ကန္တယ္လုိ.ဆုိရင္ အရင္အတိတ္က လုပ္ခဲ့သမွ်အားလုံး မွားေနသလား” ဟု ေျပာၾကား၍ သူ၏မေက်နပ္မႈကုိ မၾကာခဏ ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့သည္ ။ သူသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ အျမဲပင္ ဆန္.က်င္ခဲ့ျပီး မၾကာခဏဆိုသလုိ ျပစ္တင္ေဝဖန္ခဲ့သည္ ။

ခ်န္ယန္း၏ အယူအဆမ်ားကုိ ေထာက္ခံသည့္ ေနာက္ထပ္တျခားလူတုိ.တြင္ ေယာ္ယိလင္လည္း ပါဝင္သည္ ။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ သူသည္ ယူက်ိလီ၏ ေနရာကုိ ဆက္ခံခဲ့ျပီး နုိင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းေရးဆြဲေရးေကာ္မရွင္၏ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမႈး ျဖစ္လာခဲ့သည္ ။ သူသည္ နုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီတြင္ အေထြေထြစီးပြါးေရး မူဝါဒမ်ားကုိ တာဝန္ယူ ၾကီးၾကပ္ကြပ္ကဲရသည့္ လက္ေထာက္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သည္ ။

ကြ်န္ေတာ္သည္ တိန္.၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ အျမဲေထာက္ခံခဲ့သည္ ။ တကယ္တမ္း၌ ကြ်န္ေတာ္သည္ အထူးပင္ စိတ္ဝင္စားျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေကာင္အထည္ေပၚေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့သည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္သည္ တိန္.၏ အျမန္နႈန္းအေပၚတြင္ အေလးေပးျခင္းနွင့္ပက္သက္၍မူ ေစာင့္ေစာင့္စည္းစည္းရွိသည္ ။ အကယ္၍ အရာအားလုံး ေကာင္းမြန္စြာ အလုပ္လုပ္ေနျပီး စီးပြါးေရးသည္လည္း ေခ်ာေခ်ာေမြ.ေမြ. လည္ပတ္ေနပါက ပုိ၍ျမန္ေလ ပုိျပီးေကာင္းေလျဖစ္သည္ ။ ဤအခ်က္ကုိ မည္သူကမွလည္း ျငင္းလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ ။ သုိ.ေသာ္လည္း အတိတ္ကာလက ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ထြက္ကုန္တုိးျမႈင့္ေရးကုိ အေလးေပးအာရုံစုိက္လြန္းသည့္ မွားယြင္းသည့္ တိမ္းညြတ္မႈမ်ားက အျမန္နႈန္းအေပၚ အလြန္အကြ်ံ အေလးေပးျခင္းသည္ ျမင့္မားလြန္းသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားနွင့္ အျမန္နႈန္းျမႈင့္တင္ေရးကုိ မ်က္စိစုံမွိတ္၍ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာေရာက္ျပီးလွ်င္ စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိ ပစ္ပယ္ရာေရာက္ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္တုိ.ကုိ သင္ခန္းစာေပးခဲ့ျပီးျဖစ္သည္ ။

ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးနွင့္ ပက္သက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ခ်မွတ္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားမွာ အသင့္အတင့္မွ်သာျဖစ္ျပီး စီးပြါးေရးအက်ဳိးအျမတ္ စြမ္းေဆာင္ရည္ထက္ျမက္ေရးကုိ ကြ်န္ေတာ္က ပုိ၍အေလးေပးသည္ ။ ဤကိစၥနွင့္ပက္သက္သည့္ ကြ်န္ေတာ္၏ အျမင္ကုိ တိန္.ကနားလည္သည္ ။ ဤကိစၥနွင့္ပက္သက္၍ ျပႆနာမရွိေပ ။

ဟူေယာင္ဘန္းနွင့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနွင့္ပက္သက္၍ အေျခခံအားျဖင့္ တူညီသည့္ ယုံၾကည္ခ်က္ရွိၾကသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.နွစ္ေယာက္စလုံး စိတ္ဝင္စား၍ တက္တက္ၾကြၾကြရွိၾကသည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း အခ်ဳိ.ေသာအဆင့္မ်ား ၊ ခ်ဥ္းကပ္နည္းမ်ားနွင့္ လုပ္ကုိင္နည္းမ်ားတြင္မူ အထူးသျဖင့္ အျမန္နႈန္းနွင့္ပက္သက္သည့္ သေဘာထားတြင္မူ ေယာင္ဘန္းသည္ တိန္.ထက္ပင္ ပုိ၍တက္ၾကြျပင္းထန္ေနသည္ ။ တိန္.က အေျခအေနမ်ား အေနအထားမ်ားကုိ ျမန္ျမန္သြက္သြက္ အေကာင္အထည္ေပၚေစခ်င္ရုံမွ်သာျဖစ္သည္ ။ ေယာင္ဘန္းကမူ ဤအယူအဆကုိ ေနရာတုိင္းတြင္ တက္ၾကြစြာျမႈင့္တင္ေနျပီး “ေလးဆတုိးေအာင္လုပ္ၾက၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ထက္ေစာျပီး ျပီးစီးေအာင္လုပ္ၾက” စသည္ျဖင့္ လူအမ်ားအား ေတာင္းဆုိေစခုိင္းေနသည္ ။ စီးပြါးေရး ကိစၥရပ္အားလုံးကုိ ကြ်န္ေတာ္က တာဝန္ယူထားရသည့္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.နွစ္ဦးၾကားမွ မတူကြဲျပားသည့္ ခ်ဥ္းကပ္မႈပုံစံမွာ ထင္ရွားေနသည္ ။

ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္းနွင့္ပက္သက္၍မူ ဗဟုိေခါင္းေဆာင္မႈ အဝန္းအဝိုင္းတြင္ ကြ်န္ေတာ္စတင္​၍ တာဝန္ယူသည့္ အစပုိင္းနွစ္ကာလမ်ားအတြင္း၌ သူ.အေပၚတြင္ ကြ်န္ေတာ္ေလးစားမႈမ်ားစြာရွိသည္ ။ အသက္ၾကီးဝါရင့္မ်ဳိးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအနက္ ခ်န္ယန္းသည္ စီးပြါးေရးနွင့္ပက္သက္သည့္ အသိအျမင္ဗဟုသုတ အေျမာ္အျမင္ အရွိဆုံးလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး ျပိဳင္ဖက္ကင္း၍ ထုိးထြင္းသိျမင္သည့္ အျမင္ရွိသူျဖစ္သည္ ။

သူ၏ ပထမ၅နွစ္ စီမံကိန္းမွာ အလြန္ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ ။ ၎သည္ ဆုိဗီယက္ စီးပြါးေရး ပုံစံကုိ အေျခခံထားသည့္ ပုံစံျဖစ္သည္ ။ ၁၉၅၇ ခုနွစ္ေနာက္ပုိင္း၌ သူသည္ အမွီအခုိကင္းစြာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စဥ္းစားမႈကုိ အခုိင္အမာ စြဲကုိင္ခဲ့ျပီး ဥကၠ႒ၾကီးေမာ္၏ ေရွ.သုိ.ခုန္ပ်ံတုိးတက္ေရး၁ လႈပ္ရွားမႈကုိ ဆန္.က်င္ခဲ့သည္ ။ ပါတီတစ္ခုလုံး အေတြးအေခၚ မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္ေနသည့္ အခ်ိန္မ်ဳိး၌ သူ၏ကုိယ္ပုိင္ အယူအဆကုိ စြဲျမဲစြာဆုပ္ကုိင္ထားဖုိ.ဆုိသည္မွာ လြယ္ကူသည္မဟုတ္ပါ ။ ထုိ.အျပင္ အသြင္ေျပာင္းေရး ၃ မ်ဳိး၂ အျပီး ၁၉၅၀ ခုနွစ္မ်ားအတြင္း၌ စီမံကိန္းစီးပြါးေရးကုိ အဓိကဦးစားေပးျပီး တစ္ျပိဳင္တည္းမွာပင္ ဤစနစ္အတြင္း၌ လြတ္လပ္မႈ အနည္းငယ္ကုိလည္း ခြင့္ျပဳလုပ္ကုိင္ေစသင့္ေၾကာင္း ခ်န္က ပထမဆုံး အဆုိျပဳခဲ့သည္ ။ သူသည္ စီမံကိန္းစီးပြါးေရးစနစ္၏ မူေဘာင္အတြင္း၌ ေဈးကြက္ကုိ တတ္နုိင္သမွ် လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားခြင့္ျပဳထားဖုိ. ယုံၾကည္သူျဖစ္သည္ ။

ပါတီအေနျဖင့္ စီမံကိန္းစနစ္၏ အခန္းက႑ကုိ စီးပြါးေရးတစ္ခုလုံးထိ တုိးခ်ဲ.သြားမည္ဟု ရည္မွန္းခ်က္ခ်မွတ္၍ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည့္ အခ်ိန္မ်ဳိး၌ ဤကိစၥမွာ လြယ္ကူလွသည္မဟုတ္ပါ ။ ၁၉၆၂ ခုနွစ္ စီးပြါးေရး အက်ပ္အတည္းတြင္လည္း အေျခအေနကုိ သူကပင္ ကယ္တင္ခဲ့သည္ ။ သၾကားေဈးနႈန္းကုိ ျမႈင့္တင္ျခင္း ၊ ပဲပိစပ္ တင္သြင္းျခင္းနွင့္ ငတ္မြတ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေရဖ်င္းစြဲေရာဂါကူးစက္မႈကုိ တုိက္ဖ်က္ျခင္းစသည့္ အလြန္ထိေရာက္သည့္ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ ။ ဤနည္းအားျဖင့္ သူသည္ အေျခအေနမ်ားကုိ လွ်င္ျမန္စြာ ျပန္လွည့္ပစ္နုိင္ခဲ့သည္ ။ ရဲေဘာ္လွ်ဴေရွာက္ခ်ီ (၁၉၅၉ ခုနွစ္မွ ၁၉၆၈ ခုနွစ္ထိ တရုတ္ျပည္သမၼတ)နွင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ခ်ဴအင္လုိင္း(၁၉၄၉ ခုနွစ္မွ ၁၉၇၆ ခုနွစ္ထိ တရုတ္ျပည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္)တုိ.လည္း အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ပါသည္ သုိ.ေသာ္ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ အမ်ားအျပားကုိ ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္းမွ အဆုိျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။

ကြ်န္ေတာ္ ေဘဂ်င္းသုိ. ေျပာင္းေရႊ.လာျပီးေနာက္၌ စီးပြါးေရး အတက္အက် အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ပြါးျခင္းကုိ ေရွာင္ရွားနုိင္ရန္အတြက္ အျမန္နႈန္းအေပၚ အေလးေပးလြန္းမႈကုိ ဆန္.က်င္သည့္ သူ.ရပ္တည္ခ်က္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ေထာက္ခံသေဘာတူခဲ့သည္ ။ အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းအတြက္ နုိင္ငံေတာ္အေပၚ အားကုိးရပ္တည္ေနမႈကုိ ေလွ်ာ့ခ်ရန္ရည္ရြယ္၍ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည့္ ကြ်န္ေတာ္၏ ျမဳိ.ျပစီးပြါးေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈနွင့္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ ကုိယ္ပုိင္ဆုံးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ တုိးခ်ဲ.မႈတုိ.ကုိ သူက ေထာက္ခံခဲ့သည္ ။ အေစာပုိင္း နွစ္ကာလမ်ား၌ ကြ်န္ေတာ္တုိ. နွစ္ေယာက္ၾကားရွိ ဆက္ဆံေရးမွာ ေႏြးေထြးေကာင္းမြန္ခဲ့သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္သည္ တိန္.နွင့္ ခ်န္၏ၾကားတြင္ ဆက္ဆံေရးေခ်ာေမြ. လြယ္ကူေစရန္နွင့္ ၾကားဝင္ေစ့စပ္မႈမ်ဳိးကုိပင္ လုပ္ကုိင္နုိင္ခဲ့သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္သည္ စီးပြါးေရးကုိ တာဝန္ယူစီမံခန္.ခြဲရသည့္အတြက္ သူတုိ.နွစ္ေယာက္စလုံး၏ အၾကံဥာဏ္ကုိ ေတာင္းခံျပီးမွ ကြ်န္ေတာ္၏ ကုိယ္ပုိင္အယူအဆကုိ အဆုိျပဳသည္ ။ အၾကံဥာဏ္အမ်ားစုမွာ တိန္.၏ အယူအဆမ်ားအေပၚတြင္ အေျခခံေသာ္လည္း ခ်န္ယန္း၏ သေဘာထားကုိလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားျပီးမွ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ရလာဒ္မွာ သူတုိ.နွစ္ဦးၾကားတြင္ သေဘာတူညီမႈ ရရွိနုိင္ျခင္းျဖစ္သည္ ။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အရွိန္ရနက္ရႈိင္းလာသည္္နွင့္အမွ် ျပႆနာမ်ား ေပၚထြက္လာခဲ့သည္ ။ ေရွ.သုိ. ဆက္လက္ခ်ီတက္လာသည္နွင့္အမွ် ျပႆနာအသစ္မ်ား ေပၚထြက္လာသည္ သုိ.ေသာ္လည္း ခ်န္ယန္း၏ အယူအဆမ်ားကမူ ေျပာင္းလဲမလာခဲ့ေပ ။ ၁၉၅၀ ခုနွစ္မ်ားနွင့္ ၁၉၆၀ ခုနွစ္မ်ားအတြင္းကမူ ပါတီတြင္း၌ ရဲေဘာ္ခ်န္ယန္း၏ အယူအဆမ်ားမွာ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းသည္ဟု ယူဆနုိင္ေပလိမ့္မည္ ။ သုိ.ေသာ္လည္း သူ၏ “စီမံကိန္းစီးပြါးေရး အဓိကဦးစားေပးတဲ့ စနစ္အတြင္းမွာ လြတ္လပ္မႈ အနည္းငယ္ေပးထားရမယ္” သုိ.မဟုတ္ “စီမံကိန္းစီးပြါးေရးက ပထမဦးစားေပး ၊ ေဈးကြက္လုိအပ္ခ်က္အတုိင္း ထိန္းညွိေရးက အရန္အစီအစဥ္” ဆုိသည့္ သူ၏အျမင္ကုိ ဆက္လက္၍ စြဲကုိင္ထားျမဲျဖစ္သည့္အတြက္ သူသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္တစ္ခုလုံး၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားနွင့္ ထုိအခ်ိန္က ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ ပကတိအေျခအေနတုိ.နွင့္ သဟဇာတ မျဖစ္ေတာ့ေပ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ၾကားရွိ ကြာျခားခ်က္မွာလည္း ၾကီးမားက်ယ္ျပန္.လာခဲ့သည္ ။

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

၁ ။ ။ ေရွ.သုိ.ခုန္ပ်ံ တုိးတက္ေရး လႈပ္ရွားမႈသည္ ျပည္သူမ်ားကုိ ကပ္ဆုိက္ေစခဲ့သည့္ ေမာ္၏လမ္းညႊန္မႈျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ျပီး ၁၉၅၈ ခုနွစ္တြင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့သည္ ။ ျပည္သူထူထုကို စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖဳိးေရး စီမံကိန္းမ်ားတြင္ ပါဝင္လုပ္ကုိင္ေစရန္ ရည္ရြယ္ျပီး ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ ခ်မွတ္ထားသည့္ အျမန္နႈန္းမ်ားမွာ ျမန္နႈန္းျမင့္လြန္းသည့္အတြက္ စီးပြါးေရး စနစ္တစ္ခုလုံး ျပဳိလဲသြားခဲ့ျပီး လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာကုိ ငတ္မြတ္ေစခဲ့သည္ ။

၂ ။ ။ အသြင္ေျပာင္းေရး ၃ မ်ဳိးမွာ စုိက္ပ်ဳိးေရး ၊ လက္မႈလုပ္ငန္းနွင့္ ကုန္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းနယ္ပယ္မ်ားကုိ ျပည္သူပုိင္ျပဳလုပ္ရန္ရည္ရြယ္ျပီး ၁၉၅၀ ခုနွစ္မ်ားအတြင္းက ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေမာ္၏ လူမႈအစီအစဥ္ စီမံကိန္းတစ္ခုျဖစ္သည္။

(ေက်ာက္က်ိယန္၏ Prisoner of the State စာအုပ္ Part 3, Chapter 1 Conflicting Views at the Top ကုိ ဘာသာျပန္ဆုိထားျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။)