တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြံ.ျဖဳိးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား ၊ အခန္း ၇ (နုိင္ငံေတာ္ အက်ဥ္းသား)

အပုိင္း ၃

တရုတ္ျပည္ စီးပြါးေရး ဖြဲ.ျဖိဳးတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား

အခန္း ၇

တစ္ၾကိမ္တြင္ ေျခတစ္လွမ္း

ဆုိရွယ္လစ္တုိင္းျပည္မ်ား၏ စီးပြါးေရးကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ၾကရာတြင္ ခ်ဥ္းကပ္နည္း ၂

မ်ဳိးရွိသည္ ။ တစ္နည္းမွာ “ေရွာ.ရုိက္ကုထုံး”နည္းျဖစ္ျပီး တစ္ျပိဳင္တည္း တစ္ခ်ိန္တည္းျဖင့္

စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအားလုံးကုိ ေျပာင္းလဲသည့္နည္းျဖစ္သည္ ။ ေနာက္တစ္နည္းမွာ

တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အခ်ိန္ယူ ေျပာင္းလဲသည့္နည္းျဖစ္သည္ ။ တစ္ဆင့္ျပီးမွတစ္ဆင့္လွမ္းသည့္

ခ်ဥ္းကပ္နည္းကုိ က်င့္သုံးျခင္းျဖင့္ တရုတ္ျပည္သည္ ယခင္ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုနွင့္ အေရွ.ဥေရာပ

နုိင္ငံမ်ားတြင္ ၾကံဳေတြ.ခဲ့ရသည့္ စီးပြါးေရး ကေမာက္ကမျဖစ္မႈမ်ားကို ေရွာင္လႊဲနုိင္ခဲ့သည္ ။

တရုတ္ျပည္သည္ ဤခ်ဥ္းကပ္နည္းကုိ မည္သုိ.ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေၾကာင္း ေက်ာက္က ေဖာ္ျပထားသည္ ။

တရုတ္ျပည္သည္ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲယူသည့္နည္းကို မည္ကဲ့သုိ. လက္ခံက်င့္သုံးခဲ့ပါသနည္း။

ဗဟုိေကာ္မတီတြင္ ၁၀နွစ္ခန္.မွ် ကြ်န္ေတာ္ (ကြ်န္ေတာ္ ရာထူးမွ ဆင္းသည့္အခ်ိန္အထိိ) စီးပြါးေရးကို စီမံခန္.ခြဲခဲ့သည့္ ကာလအတြင္း၌ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲသည့္နည္းကို ကြ်န္ေတာ္တုိ. က်င့္သုံးခဲ့သည္ ။ ဤေနရာတြင္ သေဘာသဘာဝ သြင္ျပင္လကၡဏာ က႑ ၂ မ်ဳိးရွိသည္ ။ ပထမတစ္ခ်က္မွာ စီမံကိန္းစနစ္၏ေဘာင္ကုိ ေက်ာ္လြန္၍ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရင့္က်က္ဖြံ.ျဖိဳးလာသည့္ ေဈးကြက္စီးပြါးေရး ပုံစံသစ္တစ္ရပ္ ေပၚထြန္းလာျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဥပမာအားျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အရွိန္ရလာသည္နွင့္အမွ် နုိင္ငံေတာ္သုိ. မျဖစ္မေန ေရာင္းခ်ရမည့္ခြဲတမ္းတုိ. ေလ်ာ့က်လာသည္ ။ မျဖစ္မေနေရာင္းခ်ရမည့္ခြဲတမ္းတုိ. ေလ်ာ့က်လာသည္နွင့္အမွ် စုိက္ပ်ဳိးေရးထြက္ကုန္မ်ား တုိးတက္ထုတ္လုပ္လာနုိင္သည္၊ ထုိ.ေၾကာင့္ နုိင္ငံေတာ္သုိ. ေရာင္းခ်ရမည့္ ခြဲတမ္းမ်ား ၁နွစ္ျပီး၁နွစ္ ေလ်ာ့က်သြားသည္ ။ ေဈးကြက္တြင္းသုိ. ေရာင္းခ်သည့္ ထြက္ကုန္မ်ား ပုိ၍ပုိ၍ တုိးလာခဲ့သည္ ။

၁၉၈၅ ခုနွစ္တြင္ တစ္ဆင့္ထပ္တက္ခဲ့သည္ ။ စုိက္ပ်ဳိးေရးက႑တြင္ ဝါဂြမ္းမွလြဲ၍ အျခားထြက္ကုန္တုိ.အား မေရာင္းမေနရ စနစ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ပယ္ဖ်က္ခဲ့ျပီး စီမံကိန္းစနစ္မွ လြတ္ကင္းေသာ ေဈးကြက္စနစ္သုိ. အေျခခံအားျဖင့္ ေျပာင္းလဲခဲ့သည္ ။

ေက်းရြာနွင့္ျမိဳ.နယ္ လုပ္ငန္းစုမ်ား ေပၚထြက္လာျခင္း ၊ ပုဂၢလိက ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားနွင့္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ား ၊ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းမ်ားနွင့္ နုိင္ငံျခားသားပုိင္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ား အားလုံးသည္ စီမံကိန္းစီးပြါးေရးစနစ္၏ အျပင္ဖက္တြင္ သီးျခားရပ္တည္ေနၾကသည္ ။ ၎တုိ.အားလုံးေပါင္းစည္း၍ စီးပြါးေရး က႑သစ္တစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚလာျပီး ေဈးကြက္အင္အားစုမ်ား၏ ေတာင္းဆုိမႈအတိုင္း တုံ.ျပန္ၾကသည္ ။ ဤက႑သည္ သုညမွစတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ျပီး မၾကာေသးမွီ နွစ္မ်ားအတြင္း၌ အၾကီးအက်ယ္ ဖြံ.ျဖိဳးလာခဲ့ျပီးလွ်င္ နုိင္ငံေတာ္ပုိင္ သုိ.မဟုတ္ စုေပါင္းဘုံပုိင္ စီးပြါးေရး က႑ကုိ ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့သည္ ။ ၎သည္ တရုတ္စီးပြါးေရးကုိ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈမ်ား ေဆာင္ၾကဥ္းေပးခဲ့ျပီး ေဈးကြက္စီးပြါးေရး စီးပြါးေရး က႑သစ္တစ္ရပ္ကိုလည္း သယ္ေဆာင္လာခဲ့သည္ ။

ေဈးကြက္စီးပြါးေရးက႑ တစ္ေန.ထက္တစ္ေန. ပုိ၍ၾကီးထြားလာသည္နွင့္အမွ် မူလရွိရင္းစြဲ နုိင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းစီးပြါးေရးစနစ္ကုိ အေျခခံက်က် ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မျပဳလုပ္ပါပဲနွင့္ပင္ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြါးေရးစနစ္သည္ အရည္အေသြးပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္ ။ ဤသည္မွာ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြါးေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈသည္ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈကုိ ျမွင့္တင္နုိင္ရုံမွ်မက နုိင္ငံေရးတည္ျငိမ္မႈကုိလည္း ထိန္းသိမ္းထားနုိင္ျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္ ။

တျခားအေရးၾကီးသည့္ အခ်က္တစ္ခုမွာ စီမံကိန္းစီးပြါးေရးက႑ကို ေလွ်ာ့ခ်နုိင္ျခင္းျဖစ္သည္ ။ အေျပာင္းအလဲမွာ ခ်က္ခ်င္းၾကီး အေကာင္အထည္ေပၚလာသည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ ။ ဤအစား ေသးငယ္သည့္ ေျပာင္းလဲမႈအနည္းငယ္ျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ သုိ.ေသာ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖင့္ ပုိ၍ၾကီးမားသည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ ။

ေအာက္ေျခအဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာ ႒ါနမ်ားသုိ. လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ား ပုိေပးနုိင္ရန္နွင့္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ကုိယ္ပုိင္လုပ္ပုိင္ျပ႒ါန္းခြင့္ ပိုေပးနုိင္ရန္အတြက္ မူဝါဒမ်ားနွင့္ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကုိ ခ်မွတ္ခဲ့သည္ ။ စီမံကိန္းစီးပြါးေရးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ တုိက္ရုိက္စီမံကိန္းမ်ားကုိ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း ၊ တစ္ဆင့္ခံသြယ္ဝုိက္ စီမံကိန္းမ်ားကို တုိးခ်ဲ.ျခင္း ၊ နုိင္ငံေတာ္မွ ခြဲေဝသတ္မွတ္ေပးသည့္ ပစၥည္းအင္အား ရင္းျမစ္တုိ.ကို ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းနွင့္ နုိင္ငံေတာ္ပုိင္ လုပ္ငန္းမ်ားမွ ၎တုိ.ဘာသာ ေရာင္းဝယ္သည့္ ကုန္စည္တုိ.၏ အမ်ဳိးအစားနွင့္ အေရအတြက္ကုိ တုိးခ်ဲ.ျခင္း စသည္တုိ. ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ ။ သတ္မွတ္ထားသည့္ နုိင္ငံေတာ္ခြဲတမ္းကို ေက်ာ္လြန္ေသာ အဓိက ပစၥည္းရင္းျမစ္တုိ.ကုိ ေရာင္းဝယ္ခြင့္ ျပဳခဲ့ျပီး ခြဲတမ္းအတြင္းမွပင္လွ်င္ တခ်ဳိ.ေသာ အတုိင္းအတာထိ တုိက္ရုိက္ေရာင္းဝယ္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ ။ ထုိ.ျပင္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားနွင့္ ေဈးနႈန္းျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ကန္ထရုိက္စနစ္ကုိလည္း က်င့္သုံးခဲ့သည္ ။ ဤေဆာင္ရြက္မႈအားလုံးသည္ ၾကီးမားစြာ အေထာက္အကူျပဳခဲ့ျပီး ေဈးကြက္က႑သည္ ဆက္လက္တုိးတက္လာခဲ့သည္ ။

ထုိစဥ္က ေဈးကြက္က႑၏ အဓိကအစိတ္အပုိင္းမ်ားမွာ စုိက္ပ်ဳိးေရး ၊ ေက်းလက္ေဒသ ထုတ္လုပ္ေရး ၊ အေသးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ၊ ခ်ည္မွ်င္လုပ္ငန္းနွင့္ လူသုံးကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းတုိ.ျဖစ္သည္ ။ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရး နည္းစနစ္မ်ား အတိအက်လုိအပ္သည့္ ကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းအမ်ားစုမွာမူ နုိင္ငံေတာ္ပုိင္ လုပ္ငန္းမ်ား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္ ။

ထုိစဥ္က အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ခ်ဥ္းကပ္မႈနွင့္ ပက္သက္၍ ေဝဖန္မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္ ။ “အားလုံးကုိ ျခဳံငုံမိသည့္ မဟာဗ်ဴဟာမရွိ” ၊ “တစ္ကြက္ေရႊ.ျပီး ဘာျဖစ္လာမလဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္” ၊ “ေရရွည္ကုိ ရႈျမင္မႈမရွိ” ၊ “မ်က္ကန္းမ်ား” စသည္ျဖင့္ ေဝဖန္ခဲ့ၾကသည္ ။ ယေန.ေခတ္တြင္မူ ဤသုိ.ေသာေဝဖန္မႈမ်ဳိး နည္းပါးသြားျပီျဖစ္သည္ ။

သုိ.ေသာ္လည္း စနစ္ ၂ ခုကုိ တစ္ျပိဳင္တည္းက်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အားနည္းခ်က္မ်ားရွိသည္ ၊ ဤအခ်က္ကို ေလွ်ာ့မတြက္သင့္ေပ ။ ဆုိးဝါးသည့္ အက်ဳိးဆက္မ်ား လူ.အဖဲြ.အစည္းက သည္းခံနုိင္သည္ထက္ ေက်ာ္လြန္လာပါက ျပႆနာမ်ား ေပၚထြက္လာမည္ျဖစ္သည္ ။ စီးပြါးေရးနွင့္ နုိင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို ပုိ၍နက္ရႈိင္းစြာ တုိးတက္ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ဤသုိ.ေသာ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းနုိင္မည္ျဖစ္သည္ ။ အေစာပုိင္းကာလမ်ား၌ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသည့္နည္းကုိ လက္ခံက်င့္သုံးျခင္းမွာ မွန္ကန္ေသာ္လည္း ေရရွည္အတြက္မူ ဤနည္းျဖင့္ ဆက္လက္သြားဖုိ. မျဖစ္နုိင္ေပ ။

(ေက်ာက္က်ိယန္၏ Prisoner of the State စာအုပ္မွ Part 3 , Chapter 7 One Step at a Time ကို ဘာသာျပန္ဆုိထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)